Ergens in Groningen loopt een vrouw die zucht onder de superlatieven. Haar rug gebogen om de last te torsen van alle mooie woorden. Marlene Bakker is voor haar onlangs gepresenteerde album ‘Raif’ bedolven onder de lof. Graag doen we daar nog wat bij, want het is een prima album geworden. Als kanttekening echter het is een prachtig album geworden, maar enige Groningse nuchterheid is ook op zijn plaats. Het kon minder, dus en de nieuwe in het Gronings gezongen plaat ‘Raif’ van Marlene Bakker is uiteraard zeer tot de verbeelding sprekend, maar de superlatieven worden nu ook wel erg groot. Het is gewoon een super fijn album met prachtige Groninger teksten en het is erg verheugend dat Bakker gekozen heeft voor deze streektaal. Het is een bedaard album. De nadruk ligt op het tekst en de muziek dient ter ondersteuning. Prima keus dus om op de hoes de teksten af te drukken. Het album begint met het titelnummer. Zorgvuldig neer gezet met een enkele uithaal in de refreinen. De prachtige teksten zijn van Bakker zelf. Voor het schrijven van het muzikale deel van de liedjes werkt ze samen met Bernard Gepken (Henny Vrienten, Maaike Ouboter, Daniël Lohues, Tangarine en vele anderen), maar ook met Gerhardt Heusinkveld (Gerhardt, Beans & Fatback, 1st of June en de Pauperband van het stuk het Pauperparadijs in Veenhuizen). Figuurlijke zwaargewichten, waarbij Gepken ook als gitarist meespeelt op het album, samen met mensen als Reyer Zwart op bas, Nicky Hustinx op drums, en Arjen de Bock op piano en tal van andere gast muzikanten. In het begin van het album zit een mooie opbouwende lijn. ‘Astoe t zain haarst’ is iets vlotter en wordt in tempo nog net iets overtroffen door ‘Waarkhanden’, dat een prachtig nummer is. Marlene Bakker is een erg fraaie en zorgvuldige zangeres. Daar zit misschien ook net dat ene kleine kritiekpuntje in. Het album wordt nooit echt even rauw. Ze laat nooit helemaal los. De peperpot is spaarzaam gebruikt. Gelukkig maar, want het is te hopen dat Bakker nog meer albums gaat maken, al dan niet in het Gronings, want nummers als ‘Te Nuchter’, ‘Kloarwakker’ en ‘Hai Hai’ zijn prachtig en dan wil je je toch verbeteren. Hoogtepunt is echter een cover. Het Tina Dico nummer ‘You Know Better’ is in het Gronings vertaald en bevat de diepte die het hele album moet hebben. Laat de golven maar op de Groninger kust beuken. Prachtig is ook het rustige ‘Golven’ en ‘Genog Veur Mie’. Het is over het geheel een heerlijk luister album geworden. De keuze van Marlene Bakker voor het Gronings en haar muzikale kompanen pakt erg goed uit. Hulde voor Marlene Bakker hiervoor. Hopen dat al die lof haar stimuleert tot een nog beter, dieper en rauwer nieuw album.
Marlene Bakker – Raif
