Het is even wat stiller rondom de geweldige Zweedse Americana band Fluru. Het laatste bericht op Facebook weet te melden dat driekwart van de band het druk heeft met baby perikelen. Het geeft ook ruimte. Malin Hässlemark, toen nog bekend als Malin Edblad, maakte als zangeres en songwriter van Fluru heel veel indruk. De band imponeerde onder meer op Noorderzon in Groningen en bracht EP’s en albums uit. Deze hiatus geeft haar de ruimte om ook haar eigen materiaal te presenteren. Ze debuteert als solo artieste met de EP ‘Wildfire’. Net als in haar werk bij Fluru weet te overtuigen met prachtige Nordic Americana van top niveau.
Hoewel Malin Hässlemark tegenwoordig woont en werkt vanuit Stockholm begon het voor haar in Hammarstrand. Een piepklein plaatsje in dat vooral bekendheid geniet vanwege zijn rodelbaan en al een aardig eind op weg naar de Poolcirkel. Thuis draaide de familie het werk van Waylon Jennings, Emmylou Harris en wat zich nog maar meer in de platencollectie van haar vader bevond. Het installeerde in de jonge zangeres een voorliefde voor country en inspireerde haar tot het schrijven van haar eigen country en Americana songs. Voor haar debuut EP werkte ze samen met haar echtgenoot en toetsenist Claes Hässlemark, ook bekend van Fluru, en drummer Andreas Dahlbäck die een legendarische reputatie heeft in Zweden en op meer dan 3000 songs, waaronder vele met bekende internationale muzikanten, te horen is. Zelf heeft Malin Hässleback al een fantastische stem, maar op een aantal nummers zingt jazz en soul zangeres Ida Sand mee. Producer is Ola Gustafsson, die ook als gitarist, op pedal-steel, banjo en bas zijn steentje bijdraagt en onder andere werkte met Maria W Horn die onlangs nog in Leeuwarden op Explore the North e in Groningen in Vera was te beluisteren. Een prachtig gezelschap om je solo debuut mee te maken.
Het album begint rustig met ‘Wildfire’, wellicht het minst uitgesproken nummer, maar desondanks erg fraai met de rustige zang, waar de emotie van afdruipt en die erg opricht klinkt. Je merkt direct dat country de basis is met een southern touch, maar ook andere genres piepen om de deur. Dit ingetogen begin kent een voortreffelijk vervolg in ‘One of These Days’. Wat robuuster, wat swingender en soulvoller, met wat wat southern rock. Een heerlijk nummer met prachtige achtergrond zang van Ida Sand en Ola Gustafsson. Erg indringend is ‘Dancing in the Rain’ dat met passie wordt gebracht, maar toch met die Scandinavische streling. Erg goed is dat je aan de zang en de sound verder nauwelijks kunt merken dat de wieg van de zangeres niet in Nashville of Texas stond, maar in Zweden. Alles is oprecht, het zit prachtig in elkaar en de nummers vragen attentie en groeien ook in intensiteit door een mooie opbouw. De plaat is ook, ondanks dat het maar vier nummers zijn, mooi gevarieerd, alsof Malin Hässlemark steeds een ander aspect van haarzelf wil laten zien in deze EP die haar solo loopbaan moet katapulteren. Daarin slaagt ze absoluut. Het maakt indruk, met die mooie zang, sterke begeleiding en voortreffelijke liedjes die je roepen om te komen luisteren. Dat wordt nogmaals onderstreept in het heerlijk nostalgische ‘This Heart Of Mine’. Veel mensen die Fluru kennen, wisten al dat dit een zangeres was met veel mogelijkheden en die toont Malin Hässlemark gul op deze EP. Wachten op dat album en kijken of de Zweedse dan net zo kan overtuigen, maar eerst is er deze EP.