HOUWERZIJL – De bekende ‘Bord op Schoot’ concerten in Roodehaan groeiden uit hun krappe jasje. Organisator Teus zocht en vond een oplossing even verderop. In Houwerzijl staat een voormalige kerk die prachtig is verbouwd tot gebouw voor culturele activiteiten. Volop sfeer en met een concert van Lorrén was in deze Ruimtela de aftrap van de winterse serie. Lorrén Rettich met de steun van Sander de Bie en Pierre Dunker op contrabas en piano is een begenadigd zangeres en een groot talent. Haar debuutalbum ‘Shades of Bleu’ is pas verschenen. Haar stijl heeft invloeden van jazz, soul en pop en ze opende met het jazzy ‘If the Stars Where Mine’ en het rustige ‘Come Closer’. Jammer was dat de piano vooral in het begin wat hard stond. In het richting de pop leunende ‘Just Humans’ toonde Lorrén aan ook die kant uitmuntend te beheersen. Ze maakte voor het nummer een sterk statement over de gebeurtenissen in Parijs de avond tevoren en dat we allemaal mensen zijn en liefde ons hoort samen te brengen en niet verdelen. Haar prachtige stem heeft ze perfect onder controle waarbij ze de valkuil van te perfect zingen weet te vermijden. De emotie blijft hoorbaar, bijvoorbeeld in ‘Set the Rules’ waarin de zangeres haar stem als instrument inzet met veel verschillende stemklanken. Lorren wordt wel vergeleken met Amy Winehouse. De zangeres benadrukte dat Winehouse een inspiratiebron voor haar is. Muzikaal dan en dat bewees ze door in de pauze keurig aan de chocomelk te gaan. Aan het enorme, maar tragische, Britse talent bracht ze met diens ‘Me and Mr Jones’ een mooi eerbetoon. Na de pauze liet Lorrén vooral mooi rustig werk horen. Met het mooi en zeer gevoelig gezongen ‘When we Belonged’ zette ze de tweede helft in. ‘Wings’ zo vertelde ze, zong Lorrén voor de bijen. Zonder bijen geen mensen en zo kreeg elk nummer een keurige introductie, waarbij wel er rekening moet worden gehouden dat als de piano alvast het intro begint, dat niet te hard moet gebeuren voor de verstaanbaarheid. Het concert kende een sterk slot. ‘Shape of my Heart’ een mooi zwoel gezongen nummer was prachtig. Gevolgd door haar eerste single ‘The Game’ en krachtige ‘Sugar & Salt’ toonde Lorrén zich in topvorm, waarbij ze ook de nodige credits liet aan De Bie en Dunker met solo’s op bas en piano. Met Animale waarbij ze weer de pop richting inging sloot ze af, om met het toegift ‘Patience’ nog even terug te keren. Een mooie opening van een nieuw podium.
Lorrén brengt muzikale sfeer op nieuw podium
