DE BULT – Een middag vol samba, zo was het concert van Lilian Vieira in Jazzclub MusicArte in Huis ten Wolde in De Bult aangekondigd. Vieira nam haar publiek echter mee op een tocht langs de Braziliaanse muziek in al zijn facetten. Lilian Vieira weet zich daarbij gesteund door drie topmuzikanten. Met pianist Stefan Schmid van the New Cool Collective werkt de Braziliaanse samen in Zuco 103. Net als bij Schmid stond van Mathias Haffner zijn wiegje, of bij Haffner, diens VW kever achterbank, in Duitsland, zijn hart ligt echter bij de Samba en Haffner is een meesterpercusionist op onder andere de Pandeiro. Harry Emmery is tenslotte artist in residence en de bassist kan bogen op zo’n 85 optredens op het North Sea Jazz festival, maar speelde ook bij Peter Blanker van de hit ‘Het is moeilijk bescheiden te blijven’. Op het podium een topgezelschap dat voor de ster van de middag op het podium verscheen al even een staaltje ten beste gaf met de compositie ‘Huis ten Wolde’. Lilian Vieira opende met ‘Magdalena’. Een prachtig swingend lied. ‘Feliz ano Novo’ was meer ingetogen, maar met een sterk nummer Afro Samba ‘Canto de Ossanah’ van Baden Powell ving de Brazillaanse les met recht aan. Vieira liet zien hoe veelzijdig de populaire Braziliaanse muziek is en hoe lang de historie. Samba, Bossa Nova met als hoogtepunt voor de pauze ‘Espero’ een nummer van Zuco103 en de fraaie afsluitende klassieker ‘Bananeira’ van Bebel Gilberto en Gilberto Gil. De stem van Vieira is prachtig en danst over de noten. Verrassend was het spel van Haffner die een eigen samengesteld Latijns drumstel’ had met daarbij veel percussie onderdelen die hier vaak niet te horen zijn. Na de pauze opende dit duo met Haffner en Vieira op het podium, Met alleen de Pandeiro werd misschien wel het hoogtepunt van de middag gespeeld. Een prachtig Ciranda nummer waarbij de kracht en pracht van de stem van Veira werd benadrukt. In de tweede helft van het concert bleek ook het nadeel van een topbezetting. Steeds meer nummers werden lang uitgesponnen met solo’s van Emmery en Schmid. Op zich geweldig, maar het waren ook momenten dat de grootste naam op het affiche, aan de zijlijn stond. Wat minder solo en een extra nummer van Vieira was wellicht een betere keus, hoewel de muzikale kwaliteiten van het trio buiten kijf staat. Via ‘Jogral’ en ‘If you went away’ kwamen we bij de prachtige Bossa Nova van Tom Jobin ‘Chovendo na Roseiro’. Elk lied met veel informatie geïntroduceerd door Vieira. Met nog een liedje van Gilberto Gil kwam het einde aan een mooie Braziliaanse les met in vertaling ‘Kruidnagels & Kaneel’. ‘Craivo & Canela’ was nog zo’n prachtige klassieker en een mooie afsluiting.
Lilian Vieira geeft Braziliaanse les
