GRONINGEN – Moeders doen wat moeders doen. Op het moment dat Jori van Gemert, de zangeres en drijvende kracht achter Cloud Cukkoo, zich vertoonde in haar podiumoutfit werd liefdevol nog een pluisje er van af geplukt. Een oog voor detail en alles om dochterlief te laten stralen. Het paste bij het mooie optreden van Cloud Cukkoo in de middag uren in de Smooth Brothers van deze Popronde deelnemer die dezelfde dag in de avonduren de nieuwe EP ‘Half-Forgotten Dream’ presenteerden in Buckshot tijdens de Popronde Groningen. Helemaal vanuit Brabant naar Groningen getogen waren het deze Popronde dag twee heel verschillende shows. In de avond beloofde Van Gemert een full band experience, maar in de middaguren zouden de liedjes worden gespeeld zoals ze eigenlijk waren bedoeld, klein en intiem. Dat werd nog kleiner en intiemer dan bedoeld, want niet elk instrument wist de juiste connectie te maken met de apparatuur. Wat vooraf al jammer was, is dat Jori van Gemert besloot te zitten tijdens het concert, terwijl dat niet meer nodig was. Dit belemmert de dynamiek van een optreden, maar kan ook invloed op de zang. Gelukkig stond dit alles niet een prachtig uurtje in de weg, waarbij ze met hulp van haar gitarist en bassist haar liedjes fijn en intens bracht en op een gegeven moment onverwacht de actualiteit en het liedjes achter haar rug vermengden, zodat ze een soundtrack had voor het werkelijke leven. Het begon mooi met de ‘The Game’. Een rustig intro, maakte plaats voor een heel fijne song, waarbij de prachtige zang goed tot zijn recht kwam en met vooral een steeds dwingender gitaarspel het steviger werd en ook urgenter. De soundtrack voor de werkelijkheid was ‘Anna’. De zangeres vertelde hoe ze op een dag in Ierland een dakloze had gezien en wat haar was opgevallen dat diegene een koffiemok had van een luxe zaak, waar men deze levensbehoefte in vele varianten kan krijgen, waarop de naam Anna stond en die waarschijnlijk in het afval was gevonden. Nog maar net was ze in haar liedje in Dublin aangekomen of voor het raam dook een minder bedeelde Groninger op die met een grote zwaai de afvalcontainer open zwaaide en er in op zoek ging naar statiegeld en wellicht ook een koffiemok voor toekomstig gebruik. Zelden viel het zo mooi samen, op een overigens zo schrijnend onderwerp, in een indrukmakende song. Liedje was afgelopen en de container ging weer dicht waarna de steilst in een enorm contrast verder ging met ‘Heaven’. Muzikaal was dit één van de absolute hoogtepunten van de show. Een fantastisch nummer, met mooi gitaarspel en vooral de zang die indruk maakte in dit rustige lied dat de tijd kreeg zich te ontplooien. Het was niet enige nummer waarmee Cloud Cukkoo indruk maakte, want ook ‘Lost on You’ was heel erg fijn. Veel nummers kregen een mooie inleiding, soms inhoudelijk, maar ook om bijvoorbeeld te wijzen op de nieuwe EP of om te enthousiasmeren om ook vooral bij het tweede optreden deze dag met de volledige band aan te schuiven. ‘Lost On You’ was een nummer dat een inhoudelijke toelichting kreeg. Een song over de tijd dat Van Gemert het doelwit van pestkoppen was en hoe ze, jaren later, met één van hen werd geconfronteerd. Aanvankelijk kroop ze in tranen weg, maar besloot dat niet die toch zo vormende tijd en de aanwezigheid van die persoon het moment zou mogen bepalen, maar dat ze dat zelf zou doen. Terugkeerde in de ruimte bij de pestkop en op champagne werd getrakteerd door haar vriend om deze overwinning op zichzelf te vieren. Een indrukwekkend nummer met een actueel verhaal dat veel mensen zullen herkennen. Het werd prachtig, gevoelig gebracht met als hoogtepunt het moment dat de zangeres achter de Smooth Brothers piano schoof en daarop speelde. Het afrekenen met deze nare tijd is het centrale thema van de EP. Opmerkelijk stond niet ‘Alice’, een nummer waarmee de band in Duitsland scoorde op de setlist, maar werd mooi afgesloten met na een bas intro het vlotte ‘Remain the Same’. Prachtige indie pop van deze heel veelbelovende band die we vast veel vaker zullen gaan zien.
Liedje en actualiteit lopen synchroom bij Cloud Cukkoo
