Om ‘A Calm Sun’ uitgegeven te krijgen had de Amerikaanse Lesley Kernochan een omweg via Duitsland nodig. Om bij de country uit te komen was er eveneens een omweg nodig via opera, jazz, pop, kinderliedjes en singersongwriter. Via de saxofoon werd ze zangeres. Lesley Kernochan lijkt eindelijk thuis te zijn met dit album dat eerst in Duitsland verscheen en vandaar uit bezig is de wereld te veroveren en inmiddels ook in de Verenigde Staten is ontdekt. Ze beschrijft zelf de liedjes op ‘A Calm Sun’ als haar kwetsbaarste en dierbaarste die ze eigenlijk niet wil delen. Dat komt terug in de hoes op een foto als genomen in de begin jaren van de fotografie kijken twee ogen je indringend aan. Lesley Kernochan wil je wat vertellen. Het is ook de weg die Kernochan volgt. Steeds minder show en gedonder op de buhne, maar juist zo intiem en kaal mogelijk het verhaal vertellen. Waar veel country juist richting pop gaat, gaat Kernochan tegen de stroom in en komt dicht bij de klassieke country, maar nergens klinkt het belegen of ouderwets. Een heel fijn album, waar de stem van Kernochan de uitblinker is in prachtige nummers als het Frans getinte ‘Les Petis Mondes sont Partout’, ‘Hurricane Eye’ en ‘Tumbleweed’. Soms net even wat pittiger, maar vaak kalm en intens, zoals in het erg mooie ‘The Universe’, waarna het tempo weer omhoog gaat in ‘Love is a Verb’ en dan voortvloeit in het melancholische ‘The Chocolate Tree’. Kwaliteitsmuziek overstijgt genres en het album van Kernochan valt zeker onder dat label. Het album biedt daarnaast met veertien liedjes en een mooie vormgeving ook een boel kwantiteit. Een erg prettig country debuut van deze Amerikaanse die haar muzikale strepen had verdiend en steeds dichter bij zichzelf komt en dat laat doorklinken in nummers als ‘Wherever I Go’, ‘Loving Family’, het meest poppy nummer van het album en het dromerige ‘Old Fisherman’s Song’ dat overgaat in wat shantyachtig. Met ‘A Face in The Mountain’ prachtig en geweldig gezongen komt een einde aan dit pad. Het is afwachten tot een volgend album of het toch weer een zijpad blijkt of de hoofdroute, maar het is absoluut een pad dat het luisteren waard is
Lesley Kernochan – A Calm Sun
