Wie een optreden van Leonhardt heeft mee gemaakt zal onder de indruk zijn van het spel en de power die deze Amerikaanse (outlaw) country in zijn stem legt en uit zijn resonator tovert. Die power komt terug op zijn prachtige album ‘The Devil Has Arrived’. Leonhardt is de artiesten naam van Christopher Lee Rutledge. In zijn eentje weet hij een prachtig en volgeluid neer te zetten. Een erg mooie stem met veel kracht en pracht. Het album kent een fraai begin met ‘Dusty Trail’. Op de hoes van het album staart de duivel je aan in een sterk ontwerp van Joshua Finley, maar qua liedjes is het weliswaar gedreven, maar juist mooi en verzorgd voor het genre. De liedjes bevatten weliswaar de nodige rauwe randjes, maar die geven het album extra pracht en zeggingskracht. Nummers als ‘Colorado Peach’ hebben dat krachtige ritme van de resonator en het prachtige liedje dat er over heen wordt gezongen. Zo biedt ‘The Devil Has Arrived’ nog veel meer moois. ‘Spittin’in the Wind’ is erg fraai even als ‘Wild Fire’. In dit genre is het een prachtig album geworden, waarbij als opmerking dat toch veel liedjes hetzelfde tempo hebben. Daarin moet Leonhardt nog meer varieren. Alleen helemaal op het einde in ‘I’m Broke, Let’s Party’wordt het tempo er een keer uit genomen. Voor het zover is prachtige liedjes als ‘Live Free or Die’, ‘Wild Fire’ en ‘Waitin’ For that Train’. De facade is op getrokken met die stevige titel en stoere hoes, maar eigenlijk zijn toch gewoon mooie gevoelige liedjes.
Leonhardt – The Devil Has Arrived
