GRONINGEN – Daniel Knox staat aan de vooravond van zijn Europese Tour. Deze tour brengt hem voor ëén optreden naar Nederland. Op 29 augustus staat de singersongwriter uit Chigago op Noorderzon in Groningen. Hij wordt met grote trom aangekondigd. “ Nu heeft hij een van de beste singer-songwriter albums van het jaar gemaakt getiteld Daniel Knox”, aldus de Noorderzon organisatie die Knox heeft geprogrammeerd op Podium Plataan. Het maakt nieuwsgierig naar de bebaarde Amerikaan, die we spreken terwijl hij zijn laatste Amerikaanse optredens afwerkt voor het vliegtuig hem naar Europese avonturen gaat voeren.
Eerst maar eens het album ‘Daniel Knox’. Hoe zat dat en welke gedachte erachter bracht het juweeltje voort. Geen, zo blijkt. ‘Vreemd genoeg hadden we geen ‘grotere’ gedachte, geen plan, toen we het album opnamen. Het komt voort uit de opnames van mijn volgende album “Chasescene”. Ik had eigenlijk geen idee dat we aan de liedjes die overschoten, de restjes zogezegd, genoeg hadden voor nog een album. Deze liedjes die “Chasescene” niet hebben gehaald hebben we aangevuld met liedjes van de multimedia projecten “Black & Whites” en “14 15 111” dat ik vorig jaar heb gedaan met de fotograaf John Atwood, dus ook daar liggen de wortels van deze plaat.” De plaat krijgt overal een enthousiaste ontvangst. Het gaat langs Daniel Knox. “Is dat zo? Dat is leuk om te horen, ”is hij verrast. “Al zijn het maar een paar brabbelende idioten die het mooi vinden, toch ben ik daar dankbaar voor. Ik trek me eigenlijk weinig aan van de kritieken en lees ze ook niet. Er zijn niet zoveel Pauline Keals ( inmiddels overleden filmcriticus van The New Yorker red. ) in de muziekwereld waar je op kunt vertrouwen.”
Daniel Knox is een laatbloeier. War veel artiesten al vroeg een instrument oppakken luisterde Knox vooral naar muziek. “Ik groeide op terwijl ik heel veel muziek luisterde. Voornamelijk filmmuziek. Als tiener heb ik nooit geleerd een instrument te spelen. Ik heb op mijn 1ste in Chicago geleerd de piano te bespelen. Ik speelde in hotellobbies, dat was mijn leerschool. Ik weet ook niet precies hoe ik vandaar op mijn huidige muziekstijl ben gekomen. Eigenlijk wil ik dat ook niet weten, want dat neemt het mysterie weg. Ik kan wel zeggen dat het luisteren naar Al Jolson, Judy Garland, Charles Trenet en Maurice Chevalier een heel grote invloed op me heeft gehad en mij vroeg in mijn loopbaan op dit pad heeft gezet, samen met die vele uren en uren die ik vroeger in Springfield, mijn geboorteplaats, in de bioscoop heb gezeten en vooral naar de muziek heb geluisterd en deze in me heb opgezogen.”
Op deze manier heeft Springfield toch nog een belangrijke invloed gehad op de loopbaan van Daniel Knox. Er was namelijk weinig anders te doen. “Ik ben opgegroeid in Springfield Il. Springfield ligt ‘downstate’ van Chicago en ik ben naar Chicago verhuist de dag dat ik 18 was. Springfield is een stad die klein genoeg is om je gevangen te voelen en groot genoeg om er verdwaald te raken. Ik zou mijn hele leven over die jaren kunnen praten. Chicago is een raadsel voor me”, stapt Knox over naar zijn huidige woonplaats. “Ik weet niet of er hier echt een specifieke musicscene is. Ik heb geen idee of er daar een stroming is die mij wil claimen en ik claim zeker niet bij een groep te horen. Ik heb wel en fantastische tijd gehad om er te spelen en een publiek op te bouwen. Ik vind het heerlijk om op podia als ‘Shubas’ of ‘The Hideout’ op te treden.”
De basis van alles zijn toch de liedjs die Knox schrijft en op prachtige wijze de wereld in brengt. “Geen lied is hetzelfde, maar mijn favoriete liedjes komen niet in en idiote ingeving tot mij. Die verschijnen als een halve regel die me uitdaagt om daarop verder te bouwen. Mijn favoriete liedjes zijn die waar ik een begin mee maakte en dan er 10 jaar over doe om ze af te maken.”
Eerst resteren Daniel Knox en paar optredens in Amerika, dan een tour die hem in Nederland, Duitsland, Spanje, België brengt om af te sluiten in Portugal. “Mijn belangrijkste doel daarna is om ‘Chasescene’ – de laatste deel in mijn ‘Distater Trilogy’ die begon met ‘Disaster en ‘Evryman For himself’- in de wereld te laten uitvliegen, voor het publiek en zien wat er daarna gaat gebeuren. Ik hou er zo van om de kans te krijgen om op te treden en deze liedjes uit te voeren voor mensen en ondertussen de werel te zien.” Die kans krijgt Daniel Knox op Podium Plataan.