BLOOMINGTON – De klasse van Krista Detor is onomstreden. De Amerikaanse zangeres deelde met een stoet van grootheden het podium en heeft zelf ook een grote schare volgelingen. Haar prachtige liedjes spreken al jaren tot de verbeelding. In Nederland is de uit Bloomington Indiana in Verenigde Staten afkomstige zangeres een graag geziene gast. Bijna jaarlijks komt ze naar Nederland om op te treden, maar ook om oude vrienden weer te zien. Thuis in Indiana vertelt Detor over haar muziek, hoe ze haar liedjes schrijft en haar nieuwe album ‘Barely’ dat pas is verschenen. Ondertussen is ze druk aan het pakken voor eerst een toernee door Groot Brittanïe en Ierland en daarna door Nederland en Duitsland. In Nederland treedt de zangeres op in Oosterwolde, Den Haag, Oosterbeek, Tweede Exloermond en Middelburg.
Waar begint een muzikale loopbaan. In het geval van Krista Detor in een huis met een piano in Waco, Texas. “Toen ik een jaar of vier was”, vertelt Detor, “Speelde ik al met een electronisch speelgoed orgeltje. Op mijn zevende verhuisden we naar een huis waar al een piano stond. Dat vond ik geweldig. Ik wilde piano spelen en heb mijn ouders gevraagd of ik op les mocht. In die jaren ging ik ook schrijven. Poëzie en korte verhalen. Mijn eerste liedje schreef ik toen ik een jaar of veertien was. Hoe en waarom dat allemaal zo gegaan is, ja dat kan ik eigenlijk niet verklaren. Het gebeurde gewoon zo. Je begint met schrijven. Je wilt de liedjes die je hoort op de radio naspelen. Op het moment dat ik noten kon lezen heb ik muziekpapier gekocht bij plaatselijke muziekinstrumentenwinkel. Ik kon al goed op het gehoor spelen. Ik denk dat mijn geneigdheid naar poëzie in combinatie met van nature een goed muzikaal oor en belangstelling voor muziek de ingrediënten waren voor het schrijven van mijn liedjes. Ik heb uiteindelijk een opleiding afgerond in Klassieke Piano en dat heeft ook weer zijn invloed op de structuur van de accoorden en de melodie. Door deze achtergrond van muziek theorie heb ik een veel breder palet gekregen en dat maakt veel verschil.”
Muzikaal is Krista Detor moeilijk in een genre te stoppen. Singersongwriter/Americana/Roots het zijn allemaal begrippen die net de lading niet dekken. Laten we het gewoon houden op prachtige muziek met een verhaal. “Ik zou mezelf geen rootsmuzikant willen noemen”, zegt Detor er zelf over. “De wereld van de rootsmuziek ook zeker niet. Ik schrijf liedjes in het belang van de liedjes, zo af en toe zit ik in de roots hoek, een andere keer is het folk, of meer bluesachtig, Soms Americana en soms wat jazzy, Ik ben in de eerste plaats een schrijver van liedjes.”
Haar eerste liedje beschrijft Detor nog als ’typisch voor een veertienjarige’. Inmiddels is ze een gevierd liedjesschrijfster en veel gevraagd voor songwritersworkshops. De Boston Herald was daarbij het meest duidelijk. ‘Alle songwriters zouden zo goed moeten zijn’. Toch heeft ze ook te maken gehad met periodes van writersblock, maar de laatste jaren vloeien de liedjes uit haar pen. “Over het algemeen is het schrijven van een liedjes een proces met veel facetten. Het is geen proces dat iedere keer precies hetzelfde is. De wereld is een goed onderwerp voor mij. Ik sta wel bekend als een goede beschrijver van karakters. Ik heb het liever over bedachte of literaire personages dan over mezelf. Maar af en toe kom ik ook in het stuk voor. Soms komt de tekst voor een lied nagenoeg compleet tot me, maar ook regelmatig blijft zoiets me plagen tot ik er op een gegeven moment toch uit kom. Af en toe schrijf je ook in opdracht. Bijvoorbeeld het lied ‘For All I Know’ van het nieuwe album, dat in opdracht is geschreven, maar ook liedjes voor ‘The Darwin Song Project’ van de BBC en ‘Wilderness Plots’ voor PBS. I schrijf ook liedjes voor het theater, bijvoorbeeld het stuk ‘The Breeze Bends the Grass’ en daarnaast schrijf ik ook nog met anderen. De muziek wereld is best wel groot!”
Het landschap en de wereld om haar heen zijn duidelijke inspiratiebronnen voor Krista Detor. Ze maakt zich dan ook zorgen hoe het landschap wordt aangetast in Indiana. “We wonen in het het zuidelijk deel van Indiana, een heel erg mooi deel van de staat, in een plaatsje genaamd Bloomington. Het is één van de weinige plekken waar een nog redelijk politiek standpunt kan worden gevonden. In het algemeen is de politiek in Indiana beschamend. Het zuiden is zo mooi. We leven op een groot stuk agrarisch land omgeven door heuvels, rivieren en ravijnen. Ik heb 8 kippen, 2 honden, een kat en 3 kinderen, in die volgorde. Het is bij ons idyllisch, ongerept, heerlijk land en we werken er hard voor om dat zo te houden. Ontwikkelaars zijn constant op zoek naar gebieden om te bombarderen met winkelcentra en fastfoodrestaurants. Je merkt vast wel dat me dit aan het hart gaat?”
Van de inspiratie terug naar de muziek. Als opvolger van het in 2014 verschenen ‘Flat Earth Diary’ een album waat Detor van publiek en recensenten veel lof voor kreeg is er nu ‘Barely’. Het album dat deze toernee centraal staat. Het is haar zesde solo album. Een album zonder franje, maar steunend op haar fantastische stem en een spraarzame begeleiding. Door deze aanpak komt juist het verhaal onopgesmukt naar voren en is de kracht van de liedjes en haar zang, de kracht van het album. “Ik wilde een minder uitbundig album maken. Geen flash of razzle-dazzle. Dit album grijpt een beetje terug op ‘Mudshow’ het album waarmee ik ooit mijn eerste successen had, hoewel ik nu wel tien jaar meer ervaring heb in het schrijven van liedjes en het spelen er van.”
Een deel van die ervaring heeft Krista Detor door goed te kijken bij de artiesten waar ze het podium mee deelde. Ze leerde van mensen als Joan Armatrading en Suzanne Vega. “Van Joan Armatrading heb ik geleerd dat het niet altijd een heel fijn optreden is als je het voorprogramma bent bij zo’n legende die op handen gedragen wordt door haar fans. Ze is een persoonlijk idool van mij en had op me een enorme invloed tijdens mijn opleiding. Ze is geweldig, maar ik ben liever publiek dan voorprogramma. Van Suzanne Vega heb ik geleerd dat ondanks dat ze enorm beroemd was, veel mensen toch er in slagen om hun bekoorlijkheid en toegankelijkheid voor mensen om hun heen te behouden. Suzanne Vega is daar zeker één van. Van Aaron Neville en de Neville Brothers heb ik geleerd dat passie voor muziek een reis door het leven is die je helemaal beheerst. Van Victor Wooten tenslotte heb ik geleerd dat voor een muzikant niets zo belangrijk is als zijn persoonlijke discipline en dat samen met Victors enorme gratie en gulheid.”
Krista Detor kijkt uit naar haar Nederlandse en Duitse optredens. “Ik heb in Nederland veel vrienden. Ik vind het landschap bij jullie geweldig en er is zo veel prachtige kunst dat doorsijpelt door jullie hele cultuur en natuurlijk de kaas die ik niet mag vergeten. Die glorieuze kaas! Het is een fantastisch decennium geweest Ik voel me zo onmetelijk gelukkig dat ik dit mag doen”, besluit Krista Detor.