GRONINGEN – Tórshavn op de Faeröer is niet de plek die je op het eerste gezicht zou vereenzelvigen met pakkende RnB en soulpoppy vibes. Je denkt eerder aan folky vissers, mannen met ruige baarden, die diepzinnige liederen brengen. Je denkt aan Eivør, de prachtige stoere zangeres, die we in Noord-Nederland veel te weinig zien. Aannames en vooroordelen zetten je gemakkelijk op het verkeerde been. Uiteraard is er een prachtige folk scene afkomstig van de Faeröer, maar deze eilanden, die je tegenkomt als je in een rechte lijn van Oslo naar Reykjavik zwemt, herbergen nog zoveel meer. Wie een beetje Eurosonic / Noorderslag in het oog houdt en daarbij verder kijkt dan alleen de Nederlandse en Britse bands weet dat dit Scandinavische land, vaak erg goede en verrassende acts weet te presenteren. Op Eurosonic / Noorderslag bewees Jazzygold dat pakkende RnB en soulpoppy vibes net zo goed van de Faeröer eilanden kunnen komen.
Jasmin Mote is geen vreemde in de muziek van de Faeröer. Vele jaren was ze het gezicht van de bekende band Jasmin, grossier van muziekprijzen op het eiland, en trad met veel succes op in de Scandinavische landen. Jasmin bracht een aantal EP’s uit, maar Jasmin Mote vond het tijd om andere richtingen te onderzoeken. Een periode in Stockholm bleek een vruchtbaar idee, want ze schreef tal van songs en legde daarmee de basis voor Jazzygold. Zonder band om voor te schrijven, had ze in het songwritingsproces een totale vrijheid en ontdekte Mote de muziek die het meest bij haar paste. Als Faeröerse met een achtergrond in Kenia, groeide ze op zonder rolmodel in de muziek die op haar leek. Het is voor haar belangrijk dat andere mensen zien dat je ook met gemixte Faeröerse en Keniaanse bloedlijnen met succes actief kan zijn in de muziek en breder in de hele maatschappij.
Ondanks haar lange muzikale voorgeschiedenis, zo bekende Jazzygold boven aan de trap van Plato, tijdens Platosonic, had ze nog nooit opgetreden in een platenzaak. Voor alles is een eerste keer. De avond er voor had ze haar officiële Eurosonic showcase gespeeld in het Der AA-theater in Groningen. In haar muziek gaat Jazzygold heel open en oprecht in op het leven van een twintiger. Feesten, drinken, liefdesverdriet en in een paniekaanval je haar rood verven of gewoon opnieuw kunnen beginnen en wat daar voor was als valse start beschouwen. ‘Boring Like Me’ was, terwijl de platenzaak zich vulde, het eerste nummer wat de zangeres bracht. Een lekker uptempo song die naarmate het vorderde ook steeds wat steviger werd, gewoon een erg lekkere opening. Prachtig was ‘Day Off’, een nummer over een dag relaxen, gewoon chillen en lekkere vibe. Een track met een fijne opbouw waarin de intensiteit steeds meer werd opgebouwd en haar stem fenomenaal klonk. Die paniek aantal en je haar rood verven kwam terug in ‘Dye My Hair Red’. De meeste nummers kregen een mooie en inhoudelijke introductie, waar Jasmin Mote met een paar woorden een nummer neer kan zetten, maar er wel op moet letten dat ze haar verhalen ook goed afrond, voor ze in het nummer duikt. De grote hoed, met een belichting van boven, was wellicht minder handig gekozen. In dit nummer ‘Dye My Hair Red’, ook meer uptempo, voelde je de emotie in haar verrukkelijke stem. Een “Love song’, kondigde Jazzygold ‘We’re All Right’ aan. In deze song was er een voorname plek voor haar gitarist die aansprekend soleerde om te eindigen met ‘Sweet Beginnings’ een mooie rustige en positieve afsluiter over de goede dingen in het leven. Het was prettig kennismaken met deze fijne zangeres, die eigenlijk nog erg weinig uit heeft, maar hopelijk snel met plaatwerk op de proppen komt en dan ook weer Nederland in haar toerschema op neemt.