EMMEN – Je had mijnheer Ton, bekend Drents muziekliefhebber die keurig zijn afval in de vuilnisbak gooide van de Chagallpassage in Emmen om daarna stil te gaan staan genieten, halverwege het optreden honger kreeg en een garnalenkroketje ging verorberen bij de viszaak even verderop, maar genoeg gehoord had om ’s avonds bij Bij J terug te keren en dieper in de nacht te verklaren dat Jana Mila toch wel bij het mooiste hoorde wat hij dit jaar gezien had en dat is erg veel bij deze frequente live muziekliefhebber. Ook de garnalenkroket was hem overigens goed bevallen. Je had de jonge dame met regenboogtas en paraplu met een werkje die voor de brillenzaak met heel veel aandacht het concert volgde, je had Dusty Stray die na Jana Mila moest optreden en in de coulissen meeluisterde om nog even wat te gaan regelen en later terug keerde, je had het personeel van de brillenzaak dat als de mogelijkheid er was even stond te genieten, je had her en der een passerende Emmenaar die even verschrikt bleef staan luisteren en je had een man die notities maakte en af en toe een foto. Geheel ten onrechte was het eerste van twee optredens van Jana Mila niet stijf uitverkocht tijdens de Popronde Emmen. Jana Mila Doorten is namelijk een zeer getalenteerde jonge country singersongwriter die in Emmen voor de helft van het concert versterking had broederlief Joey Doorten. Net de tiener jaren ontgroeid geeft Jana Mila blijk van een oude ziel, want niet de moderne dansmuziek, maar Johnny Cash, Loretta Lynn en Jake ‘Lightning Bolt’ Bugg is wat ze draait ter inspiratie. Dat was te horen. Prachtige liedjes waarin een aantal keren een flinke dosis Cash in weerklonk, maar dan met een geheel eigen Jana Mila twist. Dat had best meer publiek verdiend en als we afgaan op de mening van mijnheer Ton, overtrof het duo het optreden van de late middag later nog vele malen in bij J. Onder deze verre van optimale omstandigheden zette Jana Mila solo op haar gitaar ‘Rosie’ in. Eén van de eerste liedjes die ze ooit schreef en een heel fijn rustig en verhalend countrydeuntje. Een liedje uit de categorie meer dan prettig. Er werd nog een stapje omhoog gemaakt met het wat stevigere en vlottere ‘Wild Ones’ dat erg mooi was en ‘When Times Get Rough’ een liedje over iemand helpen die niet geholpen wil worden. Na het kalme ‘When I Close My Eyes’ betrad Joey Doorten het podium voor het prachtige ‘Alive’ waarbij broerlief de zang en het spel van zijn zus erg fraai aanvulde met zijn elektrische gitaar. Nu en dan pikte Jana Mila er een liedje uit om dieper op in te gaan in haar aankondigingen, zoals ‘Lines in Your Skin’ dat over familie ging en geïnspireerd was door haar opa toen die de hoge leeftijd van 101 bereikte. Over het algemeen heeft de zangeres prima praatjes, waarbij ze nog wel iets meer in de richting van het publiek mag praten en zingen. De etalage van de brillenwinkel is misschien veilig, maar niet altijd erg responsief. Het melancholische ‘Shifting Sands’ volgde en ‘Town To Be Forgotten’ was een nummer dat zomaar door Johnny Cash gezongen had kunnen worden. Het optreden eindigde met ‘Last A Night’. Een zeer goed optreden met een fraaie nieuwe jonge Nederlandse countrystem, die met haar leeftijd al veel emotie en gelaagdheid in haar stem heeft en daar zullen de jaren alleen nog maar wat aan toevoegen.
Jana Mila wordt aanbevolen door Mijnheer Ton
