Bedachtzaam kijkt Izo Fitzroy op de album hoes van ‘How The Mighty Fall’ naar de grond. Het is een kenmerkende foto die de ingehouden kracht van haar zang goed weet te spiegelen. Izo Fitzroy bouwt al een aantal jaar aan de weg als blues, gospel en soul zangeres. De plaat ‘Skyline’ uit 2017 is haar album debuut, maar al in het begin van deze eeuw viel ze op als talentvolle zangeres en belofte voor de toekomst. Nu is er met ‘How The Mighty Fall’ een tweedeling. Wat eigenlijk opvalt na het beluisteren van dit album is dat het grote publiek deze heerlijke soulzangeres eigenlijk nog niet heeft opgepikt, terwijl in de muziekindustrie de grote namen staan te trappelen en op haar deur kloppen om met haar samen te werken, zoals onze eigen Kraak & Smaak, maar ook Smoove & Turell. Voorlopig is Izo Fitzroy, ten onrechte, voornamelijk iemand die haar vakbroeders weet te bekoren. ‘How The Mighty Fall’ is echter een fantastisch soul album en Izo Fitzroy hoort echt bij de fraaie damesstemmen die de Britse eilanden de laatste jaren moeiteloos weet te produceren. Het album is het feestje van haar stembanden waarin ze moeiteloos de juiste emotionele boxjes weet aan te vinken in prima en toegankelijke composities. Het album begint met het bedaarde, maar zeer fraaie ‘Ain’t Here For Your Pleasure’, een proeve van bekwaamheid in diepgang en daarna wordt het tempo opgevoerd in het prima ‘Red Line’. Een lekker disco soulnummer volgt dan met ‘I Want Magic’. Zowel in haar ballads, als in de uptempo nummers weet Fitzroy moeiteloos te overtuigen. “I Want Magic”, zingt de zangeres, maar ze biedt het ook. De begeleiding, waaronder de The Haggis Horns is prima en lekker strak, met nu en dan ook een prettige ontspanning. Op de momenten dat het er toe doet, wordt aangezet, om even later weer meer iets terug te leunen en Fitzroy haar werk te laten doen. Een achtergrond koortje van Soul Sanctuary Gospel Choir die op momenten goed de zang benadrukt vult de sound verder aan. Producer Colin Elliot verricht uitstekend werk, hoewel ‘I Want Magic’ is geproduceerd door Dimitri from Paris en ‘Slim Pickings’ door Shawn Lee. ‘Blind Faith’ is prettig en zo’n nummer dat lekker in je oor kruipt. Dan weer even een rustmoment met de prachtige ballad ‘Give Me A Moment’. Dit is één van de meest aansprekende nummers van het album. Het is echter niet het enige. ‘Purify’ met zeer sterk blaaswerk en het jazzy ‘Wolves in Disguize’ dringen ook mee om die aanduiding te mogen voeren. Gelukkig maar, beter met hoogtepunten verlegen dan er om verlegen. De soulballad ‘When The Wires Are Down’ is dan een voortreffelijke afsluiter van deze zangeres die echt een groot publiek verdiend. Een heerlijk album vol met soul, disco, jazz, gospel en wat dan nog meer. Izo Fitzroy dus, ga het ontdekken.
Izo Fitzroy – How The Mighty Fall
