NOORDLAREN – Zullen we eerst met elkaar gewoon even dromen? Dromen over een fantastische Drentstalige Soulzangeres met een fantastische stem en liedjes die zo dicht bij haar hart liggen dat de intensiteit vanzelfsprekend is. Hou die droom even vast. Het was een geboorte in De Rieshoek in Noordlaren. En wat voor één. Voor de eerste editie van De Rieshoek Sessies moesten in de zaal extra stoelen worden bijgeschoven vanwege de grote toeloop. Organisatrice Jen van der Klok liep dan ook met een enorme grijns rond, terwijl in de fraaie locatie achter elke deur nog maar weer een extra stoel tevoorschijn werd gehaald om iedereen die bij het concert van Isa Zwart kwam kijken toch maar een plek te kunnen geven. Een prachtig begin van een veelbelovend nieuw initiatief. Isa Zwart met als begeleider gitarist Geosy Kleefman was de eerste in hopelijk een lange reeks. Zwart verkreeg bekendheid via Idols en het Drèents Liedtiesfestival dat ze won, waarna ze ook in Udinese op het Suns Festival voor minderheidstalen de publieksprijs won. Via het begeleidingsprogramma Hit the North wordt haar kunde verder ontwikkelt en kon ze op Eurosonic optreden. Een fijne keus om de reeks te openen met haar dreamy pop. In Noordlaren opende Isa Zwart haar show met vlotte en fijne ‘Loving and Sharing’ waarin ze haar wereldbeeld ontvouwde en het mooie rustige ‘Have You ever Seen The Rain’ dat een fijne intensiteit had en ook het eerste nummer was waarop Geosy Kleefman zich kon onderscheiden. ‘Blind’ daarentegen was wat rommelig. Jammer was dat Isa Zwart er voor koos om te gaan zitten. Zitten is vaak de slechtste optie omdat het de dynamiek wegneemt en ook het zangvermogen logischerwijs gewoon minder is als je zit omdat je borstkas minder ruimte heeft. Daarnaast is ze gewoon beter zichtbaar voor het publiek en is de microfoon voor haar neus minder beeldbepalend. Tot nu toe was het een prima, maar niet opmerkelijk concert. Dat veranderde met ‘Ik ben een Dreumer’. Het is een nummer waar ineens veel op zijn plaats valt. Zwart maakte furore door Drents te zingen en het is onmiddellijk duidelijk waarom. Dit zijn liedjes die dicht bij haar liggen, hier herkent de zangeres zich in. Je voelt in haar spel en zang net dat extra beetje authenticiteit, waardoor dit nummer zoveel meer is. Dat blijkt steeds weer in de loop van het concert. Hoe dichter Isa Zwart het bij zichzelf houdt, hoe beter het wordt. Liedjes over haar reis naar Australië zijn prima, maar een nummer als ‘Weird’, waarin ze haar keuze om voor de muziek te kiezen verantwoord hebben zoveel meer overtuiging. Letterlijk en figuurlijk moet Isa Zwart het zo dicht mogelijk bij huis houden. Naast het Drents en Engels zingt Zwart ook in het Nederlands. Dat zijn liedjes waar ook onmiddellijk de aantekening hoogtepunt bij komt. Het zijn songs met net dat extra beetje gevoeligheid en overtuiging. Nu en dan blijft het wat rommelig gedurende het optreden. Ineens moet Kleefman een liedje zingen, halverwege een lied blijkt dat er publieksparticipatie wordt gevraagd, de setlist ligt zo dat Kleefman er niet op kan kijken en dus steeds moet worden gesouffleerd. Kleine verbeterpuntjes, maar een sterk punt zijn de introducties van Isa Zwart. Rustig, helder en mooi inhoudelijk formuleert ze die. Dat geeft verdieping. Na de pauze opent ze weer met een mooi titelloos Engels liedje, heeft een hele fijne cover van ‘Billy Jean’ van Michael Jackson, maar overtuigt niet in ‘Byron Bay 2’. Dat maakt ze volop goed in het grandioze ‘Een Laagje om Mijn Hart’, daar is die intensiteit, die prachtige overtuiging. Ze zingt het concert prima vol met mooie nummers als ‘Happy Face’. De crux zit echter in de laatste twee nummers die Isa Zwart brengt. Van LMFAO covert ze ‘Sexy and I Know It’ als een voortreffelijk soul nummer. Ineens laat ze kanten van haar stem horen die in de anderhalf uur daarvoor niet of nauwelijks aanbod zijn gekomen. Ineens lijkt het of we in het Zuiden van de VS staan in een kerk vol met soul en gospel. Zo zou Isa Zwart elk nummer moeten zingen. Dan sluit ze af in het Drents met ‘Mamme see’. Zo mooi, zo gevoelig zo Isa Zwart. Het zijn keuzen die Zwart moet maken. Er zijn honderdduizenden jonge dames met gitaar die prima singer-songwriter liedjes in het Engels schrijven en zingen. Er zijn zo weinig Drentstalige soulzangeressen. Wat Cuby was voor de Drentse blues, kan Isa Zwart worden voor de Drentse soul. Dromen daarover mag toch. De Rieshoek Sessies openden met een prachtig concert met een zangeres vol met mogelijkheden en wie weet een grote toekomst.
Isa Zwart mooie opening voor De Rieshoek Sessies
