LEEUWARDEN – Zet op het poster dat je te maken hebt met een instrumentale band uit Bratislava en de meeste mensen zullen schouder ophalend doorlopen. Als die band The Ills is, dan hebben de doorlopers absoluut ongelijk, want het werd een onvergetelijk mooi en indrukwekkend concert wat deze vier Slowaken neer zitten in de spiegeltent van Welcome to the Village in Leeuwarden. Op zo’n festival met steeds een wisselend aanbod is het publiek heel direct. Bevalt het niet, dan is honderd meter verderop iets anders, maar The Ills hadden nauwelijks verloop. Wie voor het podium aanschoof ging niet meer weg. Dit was verborgen op een vleugel van het festivalterrein één van de hoogtepunten van dag twee van dit mooie muzikale gebeuren. The Ills bestaan uit bassist Peter Berák, Miro Luky op gitaar, gitarist Martin ‘Iso’ Krajčír en Luboš Hodás op drums. Vanaf de oevers van de Donau hebben ze twaalf uur in de auto gezeten voor twee Nederlandse optredens. Een reis die ze kennen, want in januari werd deze trip ook gemaakt voor Eurosonic in Groningen. De lange reis staat niet het enthousiasme van het viertal in de weg . De opening ‘Spyral’ gaat kalm van start. Subtiel komen verschillende spannende stemmingswisselingen in het nummer voor, door onverwachtse draaiingen, mooie intensiteitsveranderingen en opbouw van zacht naar robuust. Het ene moment luister je naar iets wat bijna folk is en een moment later is het pure hardrock met bijhorende scheurende gitaren. In dit alles is de dirigent drummer Luboš Hodás. Hij geeft aan als er een switch moeten worden gemaakt. Spreekstalmeester deze namiddag is Martin Krajčír die in de band steevast ‘Iso’ wordt genoemd. Oprecht dankbaar en uitermate charmant neemt hij zo nu en dan het woord, maar echt iets vertellen over de liedjes doet hij niet. Dat laat hij de toehoorder. Na het begin volgt het stevigere ‘Uno’, waarna ‘Squarevoucher’ veel relaxter is. Een lang uitgesponnen nummer met langer aangehouden klanken, waardoor de haast van het vorige nummer verdwijnt. Die rust wordt nog even vast gehouden in het begin van ‘Zukunft 2.0’ dat toch langzamer hand weer het tempo oppakt. Het begin van het concert staat helemaal in het teken van het gloednieuwe album ‘Disco Volante/Mt Average’ waarbij de dubbele naam staat voor de verschillende visies van beide gitaristen en voornaamste songwriters Miro Luky en Martin Krajčír. Het tweede deel bestaat uit ander werk dat begint met ‘Meet Our Ghost With an Intention’ wat prachtig is met een indrukwekkende ‘Ruimtelijkheid’. Vier vakmannen aan het werk die in de laatste nummers ‘4:17’ met wederom veel ontwikkeling in het liedje en tenslotte het rustig begonnen maar enorm pittig eindigende ‘FireFlies!’. Een band die fantastisch, intens en steengoed zichzelf presenteerde. Een formatie die zonder woorden door hun liedjes communiceerde en dat overweldigend mooi deed.
Indrukwekkende The Ills hebben geen woorden nodig
