Het optreden van IKRAAAN op Welcome to the Village in Leeuwarden was één van de hoogtepunten van het festival. Een mooie vangst om deze Vlaamse te strikken voor het festival, want met haar album ‘Geestelijke Gezondheidszorg’ maakt ze een grote indruk. Het is een conceptalbum waarin de zangeres via haar eigen ervaringen met de geestelijke gezondheidszorg en de depressie die het nodig maakte om hier gebruik van te maken, het meer in het algemene trekt en er voor pleit dat deze vorm van gezondheidszorg toegankelijker wordt en het stigma dat er op rust er van af wordt getrokken, want veel mensen hebben hier baat bij. Ikraan Mohamed Haji maakt van haar debuutalbum iets heel speciaals, een document dat zowel een belangrijke boodschap bevat, haar eigen genezingsproces vangt en ondersteund, maar ook muzikaal met Nederlandstalige R & B en electro-soul heel fraai in elkaar zit. Ze introduceert het album zelf met een korte ingesproken track, waarna muzikaal de opening er is met ‘Introductie’, maar eigenlijk is het echte begin het sterke en kalme ‘Overkant’ en het prachtige ‘Zwarte Vijvers’, beide met een sterke tekst. In eigenlijk elk nummer belicht IKRAAAN een kijk op haar depressie. Soms is het heel zwaar, maar in bijvoorbeeld ‘Dans’ is die toon veel lichter. Depressie is een veelkoppig monster, dat zelfs diegene die het heeft niet in zijn geheel kan bevatten. Het is dus makkelijk om de teksten van IKRAAAN te misverstaan of om er steeds een andere kant aan te zien. Wat aanvankelijk een lichte toon in een liedje lijkt, kan bij vaker luisteren juist een enorme wanhoop uitdrukken. Het is de kracht van het album dat steeds je eigen gemoedstoestand in gesprek gaat met wat IKRAAAN je toezingt. Muzikaal wordt het prachtig ondersteund. Donkere strijkers in ‘Moeder Natuur’, op andere momenten meer een jazzy kant, maar steeds met die gelaagdheid in haar stem, heeft dit album veel te bieden. Haar stem is mooi en warm en met veel liefde zingt ze haar donkerste gedachten en smeekt ze Moeder Natuur haar nog een kans te geven. Belangrijk is dat dit toch een hoopvol album is. Ondanks de donkerte waarin ze is terecht gekomen, weet ze haar toestand te aanvaarden en van daaruit richting te geven en krijg je iets van controle terug over je leven. Het levert prachtige nummers op als het trage ‘Clowns’. Een heel persoonlijk nummer, want om alles te kunnen handelen speelde ze vaak de clown. Fantastisch is ‘Dode Bloem’ een nummer met zoveel compassie en zeggingskracht en waarin haar stem iets krachtiger is als ze haar leven vergelijkt met een dode bloem. Het hoogtepunt van dit album. Even later is ‘Vrij’ ook erg mooi. Het zijn juist in die nummers waarin IKRAAAN zich op haar krachtigste toont, dat ze het meest weet te overtuigen, maar niet alleen. ‘Ik val Diep’, traag en gevoelig en onderbroken door hartverscheurende gesproken opnames laat een een enorme indruk na en is juist helemaal niet krachtig. Met het steeds meer ontregelende ‘Honing’ en zich wijds ontspinnende ‘Therapie’ sluit IKRAAAN af. Een album dat je niet onberoerd laat van een artieste die zichzelf niet spaart en daarmee het prachtig maakt en hoopvol. Een album om te gaan beluisteren voor iedereen met of zonder spoken in zijn hoofd.
IKRAAAN – Geestelijke Gezondheidszorg
