LEEUWARDEN – Ondanks dat ze begonnen op de verkeerde voet met een opmerking over de wereldreis die ze gemaakt hadden, jongens en meisje Amersfoort naar Leeuwarden is maar 159 kilometer, mochten jullie Europees aan de bak komen, dan is het een thuiswedstrijd, maakten de Three Little Clouds er een leuke en zeer aansprekende show van op het hoofdpodium van het Fries Straat Festival in Leeuwarden. De funkformatie maakt een enorme vlucht door en kijkt uit naar een zomer vol festivals en daarna zijn ze geselecteerd voor de Popronde en zou het niet mogen verbazen als ze daarvoor erg veel worden geboekt, want deze Utrechtse funk band weet een lekker feestje aan de gang te krijgen. Geen sinecure overigens, want als opening van het Fries Straat Festival moest het publiek naar het podium worden gespeeld. Met het feestelijke ‘1616’ werd daar een aanvang mee gemaakt. Dit nummer dat als intro fungeert wordt vlot aan één gerapt door Bram Ravenhorst en Roger Makizodila. Goed gedaan, maar voor de show was het beter dat zangeres Eleanor Dingemans op dat moment nog niet op het podium is, maar dit nummer als inleiding te gebruiken voor de grande entree van deze geweldige zangeres, die dan voor ‘No Time’ het podium zou moeten betreden. Dat werd niet gedaan en is misschien nog een moment om aan te sleutelen. In ‘No Time’ liet de zangeres horen dat ze over een fantastisch stel stembanden beschikt. In een mooi en vlot nummer waarbij zang en rap elkaar afwisselen. Met Bram Ravenhorst heeft de band een prima degelijke rapper die voor veel swung zorgt en de nodige gekkigheid op het podium. Beide rappers zijn goed en degelijk, maar de liedjes worden op een hoger niveau getild in de zang. Naast dit drietal is ook de extraverte bassist Marijn de Zwart een blikvanger. Minder in het oog springend, maar erg goed en degelijk doen gitarist Joèl Soedito en Tobias de Zwart als drummer hun werk. Het gezelschap etaleert zich als funk band, maar heeft bijvoorbeeld in ‘Ghost Town’ fraaie reggae invloeden en in ‘Elly’s Disco’ een mooie greep in het disco tijdperk. Dat alles goed aan één gesproken door vooral Dingemans met assistentie van Ravenhorst. De zangeres was daarbij bijzonder verwelkomend en slaagde erin het publiek bij de show te betrekken, terwijl Ravenhorst meer opzweepte en het feestje bouwde. Met ‘Hey You’ werd het optreden wat gekruid. Een mooi felle song. In ‘Breakadawn’ was er weer een grotere rol weggelegd voor de rap van Bram Ravenhorst en Roger Makizodila, maar in de tussenliggende zangstukken stal Dingemans ongewild de show met haar mooie stemgeluid. Hoogtepunt van het optreden was het vrolijk funkende ‘Get It On’ een lekker vlot en feestelijk nummer dat de band op zijn best toonde. Lekkere zang, degelijk rap en een uit zijn bol gaande band, terwijl het publiek mee danste. Nog even weer een fel statement met ‘Fuck The Sunshine’ voor met een feestelijke outro de show werd besloten. Een lekkere band, vrolijke zomerse muziek, die gewoon goed in elkaar zit met als extra bonuspunten de prachtige zang van schilderes en fotomodel Eleanor Dingemans en het mooie showmanschap van Bram Ravenhorst en Roger Makizodila met onder andere mooie dansjes. Vooruit nog een minpunt. Roken op het podium tijdens de show. Jongens…. zo het slechte van 1970, veertig jaar te laat, het lijkt dom en je doet er je eigen act te kort mee. Verder een absolute aanrader om lekker bij te gaan dansen deze zomer op een festival of in het najaar bij de Popronde.
Helemaal vanuit Amersfoort brengt Three Little Clouds de funk naar Leeuwarden
