LEEUWARDEN – Als je het vrouwencollectief GRRRL uitnodigt als één van de hoofdacts en je weet dat Awakhiwumzomhle Wako Sibanda, daar onderdeel van uit maakt, dan is het niet meer dan logisch dat je haar ook solo het toneel op vraagt. Op podium Blessum, de fraaie spiegeltent van Welcome to the Village, stond de rapster uit Zimbabwe dan ook samen met MC Mabe, voor een set met haar muziek. Awakhiwumzomhle Wako Sibanda is een wat erg lange artiestennaam en dus heeft de rapster en zangeres dat verkort tot Awa Khiwe en nog krachtiger tot AWA, wat tevens staat voor African Woman Arise. Het geeft maar aan dat deze vrouw de maatschappij kritiek niet schuwt en zich inzet voor de positie van vrouwen in Afrika en eigenlijk wereldwijd. Een loffelijke ambitie die ze onderstreepte met een geweldige dynamische show vol rap, zang, dans. MC Mabe startte ‘Sangoma’ in en de rapster opende vrolijk met dit nummer dat onmiddellijk de stemming bepaalde. Kritiek en verandering is belangrijk, maar dat kan ook gepaard gaan met mooie muziek en een feestje. Beide gaan bij AWA hand in hand. Het zijn ook niet alleen zware onderwerpen die ze bezingt in de fraaie combinatie van haar bijzonder mooie zangstem met daarin een fijne zwaarte en haar rap die er op stormkracht vandoor ratelde. In ‘Snqandamathe’ bijvoorbeeld gaat het over liefde vinden bij de waterput, terwijl ‘Zizobuya’ inhoudelijk gaat over juist een zeer slechte relatie en dat vrouwen ook de kracht moeten kunnen vinden om daar nee te zeggen en voor zichzelf en of de kinderen te kiezen. Een erg mooi nummer dat door de kracht waarmee het werd gebracht onmiddellijk ook een bijzonder indringend statement werd. Ieder nummer kreeg een fraaie uitleg. AWA vond dat nodig omdat ze toch deels in haar moedertaal rapte en met een inhoudelijke aankondiging het begrip voor de onderwerpen die ze in haar liedjes aansneed zo kon vergroten. Een deel van die betekenis kon vaak ook al aan de toonzetting worden vernomen. De felheid waarmee ze in ‘Ghetto’ rapte, bracht haar verontwaardiging hierover moeiteloos over. ‘Mbombela’ ging er dan weer over dat de mannen naar de stad trokken om te werken en na verloop van tijd naar huis kwamen op een oude fiets met een schat aan boodschappen. In het dorp had deze fiets dezelfde status als een Ferrari. Net als veel Afrikaanse artiesten is een show van AWA niet iemand op het podium die zijn optreden doet en het publiek dat er naar luistert. De inbreng van de artiest is dan wel groot, maar het publiek wordt er bijzonder bij betrokken, zodat het een wij ding wordt in plaats van een jij en ik. In dit hoogtepunt vroeg de zangeres versterking van het publiek dat ze op haar kleine podium uitnodigde om mee te dansen. Een heerlijke vereniging van krachten. De schitterende zangstem van de artieste kwam misschien nog wel het best tot zijn recht in ‘Qhawekazi’. In het imponerende ‘Thula’, over haar standvastige moeder en opgedragen aan alle vrouwen, overtuigde ze met juist de combinatie. Dit feestelijke, dansbare en vooral prachtige en kleurrijke optreden kwam tot een einde met het iets rustigere ”Uthando’ en het prachtige ‘Zandla Phezulu’. AWA bleek meer dan verrukkelijk. Wij maakten er een feest van, maar schuwden niet om elkaar ook een spiegel voor te houden in de spiegeltent met dank aan AWA.
Heerlijke AWA zet spiegeltent op zijn kop
