GRONINGEN – Na afloop van het optreden van Skating Polly in Vera stond gitarist en vocalist Peyton Bighorse uitgeput achter de merchtafel, waarop posters, T-shirts en uiteraard de albums wachten op een nieuwe eigenaar. Een knuffel van collega Kelli Mayo bracht weer een lach op haar gezicht. Skating Polly heeft zich de laatste jaren ontwikkeld tot een veel gevraagde band en het optreden in Vera komt midden in een toer door Europa die nog een paar optredens in Nederland kent en dan nog door Duitsland zal trekken. Op het podium geeft het trio, naast het duo voorop, ook drummer Kurtis Mayo, meer dan honderd procent om er een geweldige avond van te maken. Dan is even uitpuffen achter de merchtafel compleet begrijpelijk.
Het trio is op weg ter promotie van het recent verschenen album ‘Chaos County Line’. Een dubbelalbum en opvolger van het succesvolle ‘The Make It All Show’ dat in 2018 verscheen. Het is de zesde plaat van de band die in 2010 debuteerde op album gebied met het ambitieus getitelde ‘Taking Over the World’. De band werd een jaar eerder opgericht door stiefzusjes Kelli Drew Mayo en Peyton Mckenna Bighorse die elkaar leerden kennen toen de vader van Mayo een relatie kreeg met de moeder van Bighorse. Aanvankelijk met Peyton Bighorse achter de drums en Kelli Mayo op basitar, een kenmerkende driesnarig instrument. Al snel promoveerde het duo van familie feestjes, naar de podia en werd het thuis opgenomen debuutalbum een uitstekend visitekaartje en voor hun tweede album ‘ Lost Wonderfuls’ konden ze al werken met diverse prominenten uit de punkrock en in een studio. Via een aantal tours en mooie voorprogrammaplekken werd naam gemaakt. In 2015 kwam Kurtis Mayo, de broer van Kelli Mayo, als drummer de band versterken en werd Peyton Bighorse gitarist en samen met Kelli Mayo zangeres van het gezelschap dat een aantal jaar geleden ook al, met succes, in Vera stond.
Het optreden ging van start met ‘Singalong’, een prima inkomertje met een kalmere robuustheid, waarna met ‘Hickey King’ en het fellere ‘Little Girl Blue and the Battle Envy’ het sterk werd opgebouwd naar het prachtige ‘Man Out There’, een meer contemplatief nummer, dat uitstekende progressie kende en steeds steviger werd. De band zat er lekker in en kickte figuurlijk ass. De enorme kicks met haar rode laarzen van Kelli Mayo raakte gelukkig alleen lucht, maar weerspiegelden wel de mentaliteit. Elk nummer werd volgepompt met die fijne energie. ‘Louder in Outer Space’ was hier een voorbeeld van, maar ook het fantastische ‘I’m Sorry for Always Apologizing’ met een prachtig dromerig intro, dat daarna volledig omdraaide en de erg prettige stem van Peyton Bighorse. Haast omstebeurten nemen beide frontvrouwen de leadzang of tweede stem voor hun rekening. Beide hebben hele fijne zangstemmen die mooi tot hun recht komen in de stevige songs, waarbij Bighorse ook een stem heeft die zich leent voor de langzamere en dromerige momenten. De band kan nog wat werken aan het contact met het publiek. Introducties en aankondigingen waren schaars, publieksparticipatie nauwelijks, maar een geschreeuwd verzoeknummer werd wel onthouden en tegen het einde van de set, moeiteloos ingevoegd. Maakte dat veel uit voor het optreden, eigenlijk ook niet. Het enthousiasme van het publiek was er niet minder om en het energieke voorbeeld op het podium kreeg navolging. Het mooie ‘All the Choises’ of het intense ‘Pretective Boy’ gingen er in als koek. De nummers waren vaak mooi opgebouwd. Een voorbeeld hiervan was ‘Nothing More Than a Body’, dat rustiger begon, maar op het moment dat de drums van Kurtis Mayo aanzetten, direct een heel andere wending kreeg en steeds steviger werd. ‘Send a Priest’ was tegen het einde prachtig even als ‘Camelot’. Voor ‘They’re Cheap (I’m Free)’ was het Peyton Bighorse die weer achter de drums kroop en Kurtis Mayo die de gitaar overnam en in dit mooi opgebouwde slotakkoord, van kalm naar robuust, kon Kelli Mayo nog een keer haar stembanden aan het werk zetten. Zo’n prima show verdiend en toegift en dat kreeg het met ‘Not Going Back Again’ en dat deed de band ook niet, hoewel dat hopelijk niet voor Vera geldt, want het was een heerlijk feestje.