GRONINGEN – Lekker swingend, vrolijke en feestelijk, maar met her en der toch een boodschap verstopt. Guts wist er een feestelijk uurtje van te maken op het Bevrijdingsfestival in Groningen in het Stadspark met de DJ/Producer van Ibiza die tegenwoordig vanuit Parijs zijn feestelijke klanken de wereld instuurt. Op het podium had hij als begeleiders de band Les Akaras de Scoville een prachtige formatie met als zanger Wolfram Wright en als motor achterin drummer Alexis Bossard met daarnaast een blazerssectie met de indrukwekkende tromboniste Ad Songeons en op saxofoon Ben Abarbanel-Wolff en tenslotte op bas Kenny Ruby. Allen gekleed in bijpassende felle kleuren was het alsof er een regenboog aan klanken en kleuren van het podium neerdaalde. Het optreden begon met het swingende ‘Voyaging Bird’ en direct gevolgd door de krachtige boodschap van ‘Peace Gone Away’. Guts is geen onbekende in de hip hop scene in Parijs. Hij stond mede aan de basis van Alliance Ethnik een band die in Frankrijk in korte tijd een enorme reputatie opbouwde in de jaren 90 en kon werken met de producer Bob Power van A Tribe Called Quest, D’Angelo, Erykah Badu en De La Soul voor hun debuut album. Na die jaren werkte Guts met veel Franse artiesten en leerde de Jamaicaanse en Afrikaanse muziek beter kennen en koos er voor zich meer in die richting te ontwikkelen. In 2007 bracht hij zijn solo debuutalbum uit ‘Guts le Bienheureux’, waarin hij hiphop combineerde met Afro-Beat, maar ook Oost-Europese klanken en de muziek van Jamaica. Nu bijna 12 jaar later presenteerde hij zijn nieuwste album ‘Philantropiques.’ Voeg daarbij een portie sociale betrokkenheid die terug komt in nummers als het vlotte statement nummer ‘Brand New Revolution’ en je krijgt een fraai optreden. In ‘Daddy Sweet’ was het Ad Songeons moment om in het spotlicht te treden met een fantastische solo en ook Wolfram Wright bewees zich telkens weer als een prima zanger die lekker swingend en met soul de nummers bracht. Guts zelf was spreekstalmeester met een charmant Frans/Spaans dialect, maar desondanks prima verstaanbaar. In ‘Sa Ce Kado’ klonk de Calypso door, net als veel nummers mooie invloeden hebben die reiken van Jazz tot electro en van Afrika tot Jamaica. Alle ingrediënten waren er dus voor een fijn feest dat er ook kwam met mooie vrolijke nummers als “Kenke Corner’ , ‘Shake it and Rise Up’ en ‘Mucagiami RMX’ voor met de toegiften ‘Matadou’ en ‘Man Funk’ toch echt het uurtje Guts was afgelopen op podium de Weide Wereld en de bezoekers weer even tijd hadden de moe gedanste benen te rusten of vrolijk een andere act op te zoeken om verder te dansen.
Guts bouwt een feestje op de Weide Wereld
