GRONINGEN – Trots, krachtig en onverschrokken, maar ook muzikaal aansprekend stond het Oekraïense Go-A, vreemd genoeg niet op het hoofdpodium, maar op het bij-podium, op het Bevrijdingsfestival in Groningen. Dat deze vertegenwoordigers van het belegerde land in het Oosten van ons continent niet op het voornaamste podium stonden, was voor veel bezoekers van het festival geen probleem. Vol met steun betuigingen stonden ze voor het podium te juichen en te zwaaien de kleuren geel en blauw van de vlag van Oekraïense waren alom aanwezig. Als je strikt muzikaal kijkt, ook dan had Go-A best op het hoofdpodium kunnen staan. De band met zijn elektro-folk trok immers de aandacht door vorig jaar hoog te scoren bij het Eurovisie Songfestival in Rotterdam waar met ‘Shum’ een vijfde plaats werd gehaald en als alleen het publiek het voor het zeggen had, de band zelfs in de top twee had gestaan. Go-A heeft 2012 als jaar van oprichting in de boeken staan. Het is een band uit de prachtige traditie van veel landen in deze regio die hun eigen volksmuziek onder handen nemen en transformeren naar de huidige tijd met moderne middelen en fijne interpretaties. Een zoektocht levert hiervan mooie voorbeelden op uit de Scandinavische landen, de Baltische staten, Polen en andere naties die voorheen achter een ijzeren gordijn zaten en dus ook uit Oekraïne. De naam van de band verwijst ook naar iets dat in het Nederlands zou kunnen worden vertaald als “terug naar de beginselen”. Taras Shevchenko op toetsen en percussie is de oprichter van de formatie, maar Kateryna ‘Монокейт’ Pavlenko het visuele middelpunt. Een zangeres die van oudsher en via lange familie lijnen verbonden is met volksmuziek uit Oekraïne. In 2016 verscheen het debuutalbum van de band met de titel ‘Idy Na Zvuk’ en in de loop der jaren bracht de band verschillende singles uit, maar de deelname aan het Songfestival bracht de zaak in een stroomversnelling. De samenstelling van de band wisselde in de loop der tijden, maar naast Shevchenko en Pavlenko bestaat Go-A momenteel uit Ivan Hryhoriak en Ihor Didenchuk. In Groningen was er een drieman formatie, waarbij Didenchuk ontbrak, mogelijk omdat hij in voorbereiding was op het Eurovisiesongfestival met Kalush waar hij ook onderdeel van uit maakt. De band kwam het podium voor het intro, waarbij vooral gitarist Hryhoriak in de schijnwerpers stond voor zangeres Kateryna Pavlenko zich bij het duo voegde en het rustig beginnende en opzwepend eindigende ‘Shum’ werd ingezet. De zangeres heeft een kenmerkende stem die mooi past bij het karakter van de liedjes. Dat energieke werd voortgezet in ‘Веснянка’ en fantastisch was even later ‘Небо в долонях’, een nummer van het debuutalbum dat vlot werd ingezet, maar juist in de tempowisselingen aan kracht won. Met Kateryna Pavlenko heeft de band een zangeres die zich het podium eigen maakt. Met haar verschijning eist ze de aandacht op. Tijdens de liedjes heeft ze een grote dramatiek in haar beweging en veel energie tijdens tijdens haar performance. Rustig praat ze ook de nummers aan één met nu en dan wat inhoudelijke informatie, zoals over het toepasselijke ‘Рано-Раненько’, een nummer over het inzaaien van de gewassen en daarmee ook symbolisch de vrijheid van haar land. Hoogtepunt van het optreden was ‘Solovej’ of ‘Соловей’. Dit was het lied waarmee Go-A zich kwalificeerde voor Eurovisie in 2020, maar de pandemie gooide dat jaar roet in het eten. Het was een heerlijk aanzwellende en erg intense song. Het bleef prachtig, ondanks dat uiteraard de taal een barrière vormt, maar die werd met liefde geslecht in nummers als ‘Kalyna’ en vooral het prachtige ‘Небо в долонях’ waarbij de hele tent losging en sprong op de tonen van de roep om vrijheid. Een heerlijk optreden van een prachtige band die de aandacht verdiende, ook als het thuisland niet in een oorlog verzeilt was geraakt. Deze zomer en najaar komt Go-A nog een aantal keer naar Nederland terug voor prachtige podia als bijvoorbeeld Lowlands en een aantal clubshows, terwijl in België nog Pukkelpop wordt aangedaan.
Groningen toont liefde aan Go-A
