HELSINKI – Op het toneel transformeert Jesse Essel In Grande Mahogany. De Finse artiest met Ghanese roots is één van die artiesten met Europese ambities die in januari de pelgrimage naar Eurosonic / Noorderslag in Groningen gaat maken in de hoop dat zijn soul en jazz in de smaak valt bij een groter Europees publiek. “De in Finland geboren Grande Mahogany doorbreekt grenzen met een geluid doordrenkt van de pulserende vitaliteit van funk, de rauwe rand van alt rock en psychedelica. Op 11-jarige leeftijd verhuist hij naar Manchester, en verdiept zo de complexiteit van zijn muzikale tapijt verder. Terug in Helsinki, met wah-wah pedalen altijd bij de hand, weeft Grande Mahogany een wervelend mengsel van soulvolle ritmes, groovy melodieën en opwindende riffs. Debuutalbum ‘As Grande As’ kreeg lovende kritieken van muziekcritici als Anthony Fantano tot muziekplatforms als Colors en UK radiostations BBC 1 en 6”, weet het showcase festival over de Fin met Ghanese roots te melden. De temperatuur in Helsinki schommelt om het vriespunt, maar enthousiast gaat Jesse Espel er goed voor zitten en vertelt vol vuur en passie over zijn muziek en ambities.
Helsinki en Manchester, net als Finland en Ghana, zijn steden en landen met rijke muzikale tradities en een levendige scene. In Helsinki zijn verschillende prachtige podia en het zelfde kun je zeggen van Manchester. “Het is niet zo dat die landen of steden een belangrijke invloed op mijn muziek hebben”, stelt Jesse Essel als we Grande Mahogany spreken in Helsinki, waar hij zich aan het voorbereiden is op zijn bezoek aan Eurosonic en Groningen. “Ik heb nooit echt deel uitgemaakt van de muziekscene daar en ik weet niet zoveel over wat daar gebeurde toen ik daar woonde en wat daar nu gebeurt, tenminste op het gebied van bandmuziek of gitaardingen. Maar in al het andere zijn de scènes behoorlijk sterk, denk ik, en er komen interessante dingen uit. Tot nu toe heb ik het gevoel dat deze plaatsen mijn geluid niet hebben beïnvloed, maar Britse muziek in het algemeen wel”, concludeert hij met een voorzichtige lach.
“Mijn twee oudere zussen”, doen we een stap terug in de tijd, “volgden een muziekprogramma en begonnen viool en piano te spelen op deze muziekschool toen ze nog maar 5 of 6 jaar oud waren. Dus natuurlijk ging ik met mijn vader of moeder naar de muziekschool om op ze te wachten en ze op te halen waar ik in contact kwam met al deze muziek. Dus ik voelde me er natuurlijk toe aangetrokken om een instrument te gaan leren bespelen zodra ik daar oud genoeg voor was. En dat is wat er gebeurde. Uiteindelijk pakte ik de gitaar en kreeg ik misschien een jaar of minder les, totdat we naar Engeland verhuisden en ik doorging met het lesgeven aan mezelf.” Het was de opmaat naar een ontluikende muzikale loopbaan, die serieus wordt aangepakt. “Het raakte me behoorlijk toen ik in 2019 mijn debuut-EP had uitgebracht en die plaat veel aandacht kreeg. Voor die tijd had ik er altijd over gefantaseerd om muzikant en artiest te worden en het was de enige optie van een echte carrière waarvan ik dacht dat ik die leuk zou vinden, maar ik nam het niet echt zo serieus. Maar toen de EP eenmaal uitkwam, had ik zoiets van shit, ik denk dat het nu begint en ik ga gewoon door en begin er meer tijd en aandacht aan te besteden.”
Soul, jazz, maar ook andere invloeden zijn hoorbaar in de muziek van Grande Mahogany. Zijn muziek heeft zich sinds het moment dat hij er echt voor ging, behoorlijk geëvolueerd. “In veel opzichten is mijn sound volwassener geworden en de invloed van veel genres waar ik van houd, is in kleine nuances in mijn nummers te horen. De integratie van meer instrumenten zoals de saxofoon en modulaire synths en vreemde effecten is misschien iets dat terug te horen is in nog niet eerder uitgebrachte dingen. Vreemde, onconventionele structuren zijn nog steeds behoorlijk aanwezig in mijn songwriting. Het is niet iets dat ik expres heb gedaan, ik weet gewoon niet vaak hoe ik een couplet-refrein-type song moet schrijven, tenminste niet voor nummers die ik voor mezelf maak. Maar ik denk dat het ook mijn bron is geworden, mijn soort ding. Ik hou nogal van de hele fuckkedupness van dingen en het is sowieso een directe weerspiegeling van de stand van zaken. Waarom zou mijn muziek perfect zijn als niets niet perfect is? Ik herinner me de eerste keer dat ik het album ‘When I get home’ van Solange speelde en in het begin was ik zo in de war. Waarom zijn alle nummers zo kort, maar er zijn er een heleboel, maar ze versmelten nog steeds perfect met elkaar. Het deed me toen denken aan het album ‘A Wizard A True Star’ van Todd Rundgren uit 1972 en ik ben veel door die twee albums beïnvloed. Vreemde korte nummers vanaf het begin die je meenemen op deze onstabiele reis naar iets substantieels aan het einde ervan.”
Het is een mooie voorzet om het over zijn eigen songwriting te hebben. “Ik heb geen vast songwritingproces en ik ben nog steeds op zoek naar de manier die het beste bij mij past. Ik heb een dagboek waarin ik teksten, ideeën en gevoelens schrijf. Soms creëer ik een melodie of loop en afhankelijk van de sfeer ervan, pas ik iets dat ik heb geschreven dat die emotie overbrengt aan op het instrumentale stuk. Soms neem ik letterlijk willekeurige geluiden op, speel ik opzettelijk dingen af zonder de bedoeling en creëer ik chaos. Dan hoor ik door mijn verbeelding meestal overal muziek of ritmes in, zodat ik misschien een duidelijk idee in de shit hoor en ik herhaal wat mijn verbeelding uit de shit hoort, en het wordt op zijn beurt een echt nummer dat logisch is. Wat betreft onderwerpen en thema’s, gewoon het persoonlijke leven, liefde, worstelingen en gedachten met zichzelf, evenals omstandigheden in de menselijke ervaring.”
De volgende vraag lijkt dan logisch over de ervaringen en worstelingen van de artiest persoonlijk. Hij lacht: “Ik denk niet dat het een noodzaak is dat luisteraars iets over mij weten om de klanken te begrijpen. Ik denk dat de muziek zichzelf verklaart als je ernaar luistert en probeert te luisteren naar wat de muziek zegt. Ik ben slechts een vat voor die emoties. Als je je herkent in mijn muziek en het gevoel hebt dat je het begrijpt en het een bepaalde emotie bij je heeft opgeroepen, dan ben ik dat. Je hebt mij al leren kennen. Dat is het enige dat telt, ik ben niet belangrijk. Ik ben geen ster, ik ben net zo saai en betekenisloos als jij.”
Het album ‘As Grande As uit’ is pas uit. “Het doel van dit album was om gewoon wat vurige shit vrij te geven die ik tijdens de pandemie heb bedacht. Ik had net mijn EP uitgebracht in 2019 en ik realiseerde me dat ik nu eigenlijk meer muziek moet maken. Ik zie het debuutalbum meer als een verzameling nummers, zoals een playlist die ik in die periode heb gemaakt. Eigenlijk gewoon veel dingen leren en de dingen niet te serieus nemen. Het is een foto van mezelf van begin twintig en helaas door de omstandigheden pas dit jaar openbaar geworden. Ik ben blij dat het de aandacht heeft gekregen die het heeft, maar ik had het echt niet verwacht voor dat oeuvre.” Dan blijkt dat het album onverwachte gevolgen heeft voor cde live shows. “Er gebeuren zoveel dingen tegelijk en ik heb niet echt nagedacht over het live-aspect tijdens het maken van de specifieke nummers op het album. Het heeft me dus tot een betere muzikant gemaakt, maar het heeft me ook behoorlijk wat laten multitasken op het podium, wat ik soms een beetje zenuwslopend vind. Maar de manier waarop mijn band de nummers live speelt is een hele andere ervaring op zich en ik denk dat je die nummers daar tot leven ziet komen.”
Eurosonic/Noorderslag is een showcasefestival. Een festival met een zakelijke component. “Hopelijk vinden mensen mijn showcase leuk en is alles wat dat via de zakelijke kant oplevert en dat mijn muziek voor veel meer mensen toegankelijker kan maken is heel welkom. Ik denk dat mijn liveshow met mijn geweldige band een energie naar boven brengt die veel mensen graag hadden willen ervaren in een band of liveshow. Tenminste wat ik uit de feedback heb opgemaakt. Het wordt een behoorlijk afwisselende show met meerdere verschillende stemmingen en als je het geheel niet ziet, kun je niet zeggen dat je Grande Mahogany hebt gezien. Je kunt net zo goed niet komen als je niet de hele show wilt blijven”, lacht Grande Mahogany tot besluit. Het is duidelijk; een niet te missen show en tot het einde blijven staan als hij in Groningen in januari bij Eurosonic / Noorderslag zich komt presenteren.