GRONINGEN – De verlichting was een beetje als de muziek van Garrett T Capps. De Texas Space Cowboy, zoals hij zich presenteert kwam met cowboyhoed, enorme zonnebril en kek geel pak op in een oase van rood en groen. Het contrasteerde nogal. Dat doet de muziek van Capps regelmatig ook. Hij zoekt nadrukkelijk de grenzen van de country op met invloeden van onder ander Mexicaanse stromingen, maar ook met synths op het podium. De opkomst was gemaakt om de aandacht te trekken. Eerst de synths en trompet, daarna stapt bassist Odie het podium en zo de rest van Nasa Country, de begeleidingsband van Capps voor de live concerten, voor dit intro. Als iedereen, inclusief de hoofdpersoon op het podium is gearriveerd, wordt het mooie ‘In The Shadows (again)’ ingezet. Een kenmerkend nummer van Capps, want het bevat een stijlelement dat veel van zijn nummers hebben, het van rustig beginnen toewerken naar een climax, of in het geval van Capps een soort lancering, waarbij de motor van de raket op volle kracht brult. Nadeel daarbij is dat de zang van de Texaan vaak nagenoeg overstemt wordt. Garrett T Capps is op dit moment door Europa op toer ter promotie van zijn nieuwste album ‘All Right, All Night’ en dus bestaat het concert ook uit veel liedjes van dat album te beginnen met ‘Babe, I’ve Got To Go’ dat aanvankelijk zich laat aanhoren als lekkere vlotte countrydeun, maar als snel een duet wordt tussen de zang van Garrett T Capps en de mariachi trompet die zoveel nummers fraai weet in te kleuren. Dit is ook zo’n nummer dat allengs aan vaart en kracht wint. Op het programma ook een paar uitstekend gekozen covers. Eerst van Doug Sahm ´Goodbye San Francisco, Hallo Amsterdam´ dat een lekkere rocker blijkt en daarna heel erg mooi met een heftig einde ´In Tall Buildings´ van John Hartford, waarna de rust weerkeerde in het prachtige hoogtepunt van het reguliere concert ´Trouble´s Callin´. Het vloog alle kanten op als een space shuttle zonder stuurraketten, want dit gevoelige nummer werd gevolgd door een lekker country rocker en daarna het titelnummer van de nieuwe plaat het zeer prettige ´All Right All Night´ dat weer wat rustiger was in een mooie opbouw van het concert. Zo halverwege het concert openbaarde zich een volgend probleem op deze missie. De stem van Garrett T Capps die al wat kwetsbaar klonk begon nu hoorbaar nu en dan de zware toer af te wijzen. Het medicijn had Capps ook al gevonden. De combinatie whisky en thee in één kopje. Uiteindelijk bleek dit gelukkig te werken en kon Capps zonder verder al te zeer gehinderd door zijn niet helemaal optimale stem het concert uitzingen. Wat niet geleden had was de energie die de frontman van de band met steeds meer passie tentoonspreidde en die hij overgaf aan de zaal, waar op plaatsen ook flink werd mee gedanst. Met fraaie nummers als ´Baby Please´ en het schitterende ´Here, Right Now´ over dat je op dit moment moet leven en genieten, ook als je op de fiets door Groningen rijdt, voegde Capps er aan toe, eindigde hij met ´Brand New Dance´ waar hij halverwege het nummer zonder aankondiging het podium afliep en ook daarna de band één voor één verdween tot alleen synths de zaal vulden. Het applaus bracht ze terug met als eerste Odie die met een bassolo ´Born in San Antone´ inleidde wat een prachtig nummer, het mooiste van deze avond, was met bijzonder veel passie waarbij Capps eerst zijn hoed verloor en uiteindelijk ter aarde stortte tijdens een gitaarsolo om daarna te verrijzen en aan te kondigen dat ie nog één had. Midden in dit nummer een lange speech die begon met een voorstelrondje, maar daarna zijn cohesie verloor. Het laatste woord was aan de Nasa Band met het lange instrumentale ´The Skunk´ als outro. Een opmerkelijk artiest die country als basis heeft en daar lekker mee aan het experimenteren slaat.
Garrett T Capps weet te boeien met bonte mix
