MUNNEKEZIJL – Met de mix van rock, gypsy en folk wist het orkestje Hectic Hobo uit Salt Lake City een mooie degelijke show neer te zetten in De Sluys in Munnekezijl. Uitbater John Huisinga blijft zijn publiek trakteren op misschien niet de bekendste bands, maar wel goede en degelijke artiesten die garant staan voor een leuke show. Hectic Hobo was hierop geen uitzondering. Het begin was nog wat aarzelend met onder andere het rustige ‘Good Dog’ en de overbodige Bruce Springsteen cover I’m on Fire’, maar met ‘Scarecrow Jones’ begon de vaart er in te komen. Vooral de spookachtige vioolklanken van Sam Osimitz gaven dit nummer kleur. Het vlotte ‘The Devil is Real’ was een erg sterk nummer, waarin zanger Hasen Cone zijn opmerkelijke hese stemgeluid optimaal in kwijt kon. Voor ‘Pergatory Purse’ en het opvolgende ‘Son of Bitch’ nam Eric Peatross de zang over en hij heeft een heerlijk retro stemgeluid, wat onmiddellijk je een eeuw mee terug nam. Het zou de band ten goede komen als Cone meer liedzang deed en er vaker een afwisseling zou komen met Cone wat de set gevarieerder maakt en meer mogelijkheden geeft. Ander punt was dat er vaak stiltes vielen op hedt podium tussen de nummers, wat vooral in de eerste set er de vaart wat uithaalde af en toe. Het einde van de set was sterk met de folktraditional ‘In The Pines or The Gruesome Murder of Jacob Jones’, dat een originele invulling kreeg en daarmee flink afweek van de uitvoering die Nirvana bekend heeft gezongen. Een prima uitvoering dat in vele versies al meer dan een eeuw de ronde doet. Erg mooi was ook het afsluitende ‘The Judge’ dat rustig begon, maar donderend eindigde. De tweede set zat meer dynamiek in, mede door het aanstekkelijke dansen van bassist Carson Wolfe en het dwingende drumwerk van Todd Johnson. De set begon sterk met ‘We lost our legs in the War, but can’t remember Which War’ en dat trok de band goed door met nummers als ‘Framed by the Lord’en ‘Drive Me To Drinking’. Prima stevige folkrock met steeds dat gypsy sausje met een fijne setopbouw. Origineel was ook ‘Bottles & Chains’, een nieuw nummer waarin Todd Johnson daadwerkelijk de kettingen laat ratelen. Covers van Bob Dylan en de Felice Brothers cover ‘Whiskey in My Whiskey’, waarin ook Wolfe en Osimitz een deel van de leadzang op zich namen. Het concert eindigde op een gevoelige noot met het erg mooie ‘Kosovo’ over de verleidingen die gescheiden geliefden hebben. Een prima band deze Hectic Hobo, die sterke nummer afwisselden met een enkel nummer dat minder uit de verf kwam. In de zang is het zonde dat de fraaie stem van Peatross niet meer wordt benut. Maar die viool van Sam Osimitz, die is zo heerlijk en uitdrukkingsvol. Opmerkelijk. De goede kijker herkende de gitaar waar Hasen Cone op speelde als die van de Nederlandse gitarist Jordy Duitscher van The Bud Spencer Rock Explosion en laat dat nou net de ontdekker zijn van deze Hectic Hobo.
Fijne show Hectic Hobo in De Sluys
