LEEUWARDEN – Voor wie het nog niet heeft ontdekt als muziekliefhebber. Chantal Acda is als Nederlandse bij onze Zuiderburen allang doorgebroken, helemaal omdat ze ook in België woont, maar ook in Nederland is deze singersongwriter meer en meer een graag geziene gast op het podium. Terecht, want Acda brengt fijne en intense liedjes die prachtig in elkaar zitten. Voeg daarbij haar charmante en open podiumpersoonlijkheid en er is al heel veel gewonnen. Speciaal als het ook nog een concert buiten is in de prachtige muziekkoepel van de Prinsentuin in Leeewarden. Acda begon rustig met ‘Fight Back’ wat een sterke opening bleek, waarmee ze het publiek aan zich wist te binden. ‘Novice’, het volgende lied op de setlist was ook zo’n prachtig lied. Kalm, maar volgepakt met emotie en met een band die weet wat ze doen. Haar mooie stem omarmt je. Heel fijn is het spel van haar band. Mooi is de toevoeging van Niels van Heertum op Euphonium, een fraai koper blaasinstrument dat weinig bands op het podium zullen hebben. Prima is ook gitarist Gaetan Vanderwoude die vaak precies de juiste accenten weet aan te geven, maar de showstoppers in de band is de ritmesectie met drummer Erik Thielemans en bassist Alan Geveart die samen vaak verantwoordelijk zijn voor het muzikaal vuurwerk en prachtige intro’s en afsluitingen van liedjes. Bijvoorbeeld het prachtige percussie intro bij ‘Bounce Back’ als Thielemans de glansrol opeist. Het tempo gaat omhoog bij ‘I Need You To Go Now’ een liedje over het verbreken van contact, waar de meeste liedjes van Acda juist een tegengesteld thema hebben. Het is één van de weinige nummers waar inhoudelijk ze iets van verteld. Iets meer uitweiden mag best. Ander puntje van kritiek is dat een band lid achter op het podium nog tot twee keer toe even een peuk op steekt voor een paar desperate trekjes. De wanhopige indruk die dat achterlaat doet afbreuk aan het optreden en je zou je toch wel even een uurtje kunnen inhouden, want roken is tegenwoordig allang niet meer podiumcool. De muziek en nummers blijven prachtig. De ritmesectie straalt weer in ‘My Night’ en met het fijn deinende ‘Sparkle’ en daarna het rustige ‘Valis’ worden de twee hoogtepunten van het concert bereikt en dan plotseling gebeurd er iets magisch. Door de bomen van de Prinsentuin valt één zonnestraal door het bladerdak, precies op het gezicht van Chantal Acda tijdens het mooie ‘Memories’. Boven wordt meegeluisterd en de zangeres besluit het concert met deze zegening met ‘Still We Guess’ en ‘These Terms’. Heerlijke en oh zo fijne muziek in deze prachtige setting.
Fijne intense liedjes van Chantal Acda
