LEEUWARDEN – De autocorrectie maakt er “Famous bloeit in vreemdheid” van bij het typen van de titel en dat is ook zeker waar. De keuze valt toch op Famous boeit in vreemdheid, want na afloop van het concert van de Britse band in De Harmonie in Leeuwarden tijdens Welcome in the Village heb je gebiologeerd gekeken, maar vraag je je ook af wat je hebt gezien en waar je naar hebt geluisterd met deze act die tot nadenken dwingt. Bassist George Gardner en drummer Danny Sanders van Famous staan dan nog wel traditioneel op hun plek, maar zanger Jack Merrett dwaalt zijn teksten zingende of declamerende over dat podium. Staat nu en triomfantelijk helemaal vooraan, maar verdwijnt ook soms helemaal uit beeld. Hij lacht lief of deelt het luchtledige een venijnige trap uit. Een gepijnigde wijsgeer of dichter die van eureka moment stevig doorstapt naar loodzware desperatie om dan het licht, aan de andere kant van het podium, weer in de verte te zien schijnen. Alleen dat al, versterkt door een zoeklichten die de hemel afzoekende verlichting geeft het concert een sfeer die soms unheimisch is met een naderend inferno of kan toch het feest beginnen. De suggestie, zonder het daadwerkelijk leveren, maakt het een sterk optreden. Muzikaal hebben ze ook een breed spectrum. Soms zijn het gesproken teksten op indie rock of punk klanken. Het is bij tijden soulvol, in de robuustheid en andere keren juist weer poppy. Art Punk is wellicht die nog het meest de lading dekt. Een briljante, maar knettergekke wetenschapper die onorthodox iets briljants aflevert. Gezien hun naam maken ze geen geheim van hun ambities. Het leverde twee EP’s tot nu toe op. Vorig jaar verscheen ‘The Valley’ en nog als grotere band in 2019 ‘England’, want Famous heeft de helft aan mankracht ingeleverd. Vandaar dat op het nieuwe album ook werd samengewerkt met andere muzikanten, bijvoorbeeld van het eveneens op Welcome to the Village acte de préséance gevende deathcrash. Het concert opende rustig, intrigerende geluiden bouwden op in ‘The Valley’ en rustig sprekende bracht Jack Merrett zijn teksten. Een mooie aanpak, waarbij de aandacht van het publiek werd gepakt. Traag ploeterde het nummer voort om langzaam vaart te krijgen en ineens ook volledig te ontsporen. Het bleef onduidelijk wat precies de nummers waren die werden gespeeld door weinige aankondigingen en wat er werd gesproken was het niet inhoudelijk, maar ‘Animals’ lijkt het tweede nummer te zijn geweest, vlot en kort en gevolgd door ‘The Beatles’ wat een fantastische song was over de eindigheid van het leven en lang uitgesponnen met plotwendingen en prachtig. Het mooie ‘England 2’ volgde, een nummer waarin er meer werd gezongen dan gesproken. Als magneet voor het oog nam Jack Merrett veel aandacht op zich, maar George Gardner en Danny Sanders deden ongemerkt prima werk. Na een wat heftiger intermezzo werd mooi naar het einde gewerkt met ‘2004’. Een bijzonder stel, dat beslist niet iedereen zal bekoren, maar vreemd hypnotisch is als je in de ban komt van Famous. Ook mooi om die sterke teksten achter af nog even na te lezen, want Famous heeft wel wat te vertellen.
Famous boeit in vreemdheid
