Foto: Nol Havens
AMEN – Als er iemand geen introductie behoeft in De Amer, dan is dat wel Stéphanie Struijk. Als één van de favoriete stemmen van de in 2018 veel te vroeg overleden Amer programmeur Jan de Haan werd haar naam, of je die nu spelde als Stevie Ann of Stephanie Struijk, of ze nu solo kwam, of met band, in Nederlands zong of het Engels, blind ieder jaar ingevuld. Een uitmuntende traditie die onder de nieuwe programmeurs is voortgezet en terecht, want Struijk is al jaren ook publieksfavoriet. Eva de Roovere zal het kennerspubliek in Drenthe ook bekend voorkomen van onder andere haar hit ‘Slaap lekker (Fantastig toch)’, samen met Diggy Dex, maar de Vlaamse mag nog best nader worden voorgesteld. Niet aan elkaar overigens, want Stéphanie Struijk en Eva de Roovere komen op 12 juni samen naar Amen voor een dubbele voorstelling van hun programma ‘Overal kom ik thuis’. De belangstelling in Drenthe was dermate groot dat het een dubbelconcert rechtvaardigde. Eva de Roovere spreken we als ze thuis is in Vlaanderen, maar ze kijkt uit naar haar kennismaking met Amen. “We zullen het publiek in De Amer omarmen.”
Het inlezen over Eva de Roovere levert een verrassende constatering op. De Nederlandstalige singer songswriter stond met de beste Nederlandse artiesten op het podium of werkte in tal van hoedanigheden met een Noorderbuur. Boudewijn de Groot, Herman van Veen, Liesbeth List, Ilse de Lange, Diggy Dex, Thé Lau, Erik ‘Spinvis’ de Jong en nu Stéphanie Struijk en dan zijn we vast verre van compleet. Niet helemaal verbazingwekkend gezien de status van De Roovere in eigen land. Al met haar eerste album ‘De Jager’ kon ze een triple gouden plaat in ontvangst nemen en sindsdien is ze een voorname vertolkster van Nederlandstalige pop en nu en dan een uitstapje naar het Engels. Een mooi begin punt van het gesprek om eens te informeren of er verschillen zijn tussen Nederlandse en Vlaamse artiesten. “Dat is het mooie aan muziek: het kent geen grenzen,”klinkt het enthousiast”, geen taal, geen kleur, geen leeftijd.” Een prachtige en hoopgevende constatering om het gesprek van start te laten gaan.
Voor haar successen studeerde Eva de Roovere kleinkunst en jazz voor ze vlak voor de eeuwwisseling zangeres werd bij de folk formatie Kadril en ook optrad met Oblomov. Daarnaast was de zangeres een succesvol cabaretière. Dit ben je allemaal uiteraard niet zomaar. “Bij ons thuis werd er heel veel gezongen, van kinderliedjes tot meespelen met de radio en koortjes in de auto op reis. Op mijn achtste mocht ik kiezen tussen tekenschool of muziekschool en dat is dus het laatste geworden.” Nu een gekende zangeres maar: “Ik ben klarinettist van opleiding. Ik werd 18 en toen heb ik me ingeschreven voor het ingangsexamen op Studio Herman Teirlinck in Antwerpen. Getriggerd door het schooltoneel en degene die dat begeleidde was de persoon die me erop attent maakte dat dat misschien iets voor mij was. In het tweede jaar van de toneelschool was ik niet geslaagd, maar toen was de bal aan het rollen wat betreft eigen voorstellingen maken en spelen’, vertelt ze over haar eerste professionele stappen. Het is in de loop der tijd een goede keuze gebleken. Ze speelde in tal van voorstellingen, recent nog ‘Nerveuze Vrouwen’ over de gevolgen van een psychose, maar in Nederland kennen we haar vooral toch als singer songwriter.
Was is het creatieve proces achter je liedjes? Het is een vraag die artiesten vaak op hun stoel doet verzitten en even de tijd vragen om dat onder woorden te brengen, want het vaste stramien om mooie liedjes te maken is er eigenlijk niet, ook niet bij Eva de Roovere. “Dat vind ik altijd een moeilijke vraag omdat zo’n creatief proces vrij onbewust gaat”, peinst ze. “Je krijgt een idee, omdat je iets ziet of hoort of het komt gewoon je hoofd binnengewandeld en dan ga je ermee aan de slag. Ik ben iemand die heel makkelijk in een creatieve flow komt en dan vergeet ik tijd en ruimte. Als ik klaar ben, is het een beetje als “wakker” worden en naar je kindje kijken. Je moet eigenlijk weten dat mijn muziek het belangrijkste is. Mijn persoon is maar de filter waar de boodschap doorkomt. Wie ik ben, is minder belangrijk dan wat ik zing.”
‘De Jager’ was haar eerste album en sindsdien heeft ze veel werk uitgebracht. Veel Nederlandstalige album, waarbij haar voorlaatste plaat ‘La Loba’ in 2018 was, maar ook Engelstalig werk met bijvoorbeeld met The Skinny Genes. Een duo van The Wolves Banes voorman Wim Punk en De Roovere. Het neef en nicht presenteerde prachtige americana. Haar album ‘Hier en Nu’ is net uit. “Ik heb niet echt een doelstelling als ik aan een album begin. Buiten dat ik altijd sterke nummers wil en dat het een popalbum moest worden, zijn we met mijn vrienden die op het album meespelen heel intuïtief aan de slag gegaan. We komen ook uit verschillende genres, wat voor onszelf, en hopelijk ook voor het publiek”, benadrukt ze, “een zeer interessante interactie opleverde. Fatty K is beatboxer, radiohost, producer en engineer, Wowter is gitarist bij verschillende projecten in de Belgische hiphop scene, Toon Van Dionant is jazz drummer en docent aan het KASK in Gent en ik ben begonnen in folk- en cabaretland en ben dan Nederlandstalige popliedjes beginnen maken. Live spelen we nog met Ewout Pierreux die jazz pianist bij onder andere Tutu Pouane en tenslotte is Boris Schmidt als bassist vooral werkzaam in het Brusselse jazz milieu.”
“Na 2 jaar lock downs en culturele stop denk ik dat we allemaal heel blij zijn voor elk moment dat we met ons publiek mogen delen, want het delen is soms nog belangrijker dan het maken”, naderen we de aanleiding van het gesprek. Het optreden en het plezier in welke hoedanigheid dan ook, maar in dit geval samen met Stéphanie Struijk in De Amer. Een samenwerking die zijn oorsprong heeft in 2018 als beide elkaar tijdens een voorstelling waarin ze beide meespelen tegenkomen. Al snel klikt het en naast de gedeelde liefde voor mooie songs ontdekken ze beide dat ze een passie hebben met reizen. Beide trokken vaak over de oceaan om zich te laten inspireren door het Amerikaanse lied, de aanwezige vakmanschap en de sfeer. Beide kwamen thuis met prachtige Nederlandstalige pareltjes. “Muzikanten zijn altijd onderweg. Ze reizen door hun hoofd. Ze reizen door jouw hoofd. Ze blijven hangen in je hoofd…” afficheert de voorstelling zichzelf dan ook. Deze ontdekking resulteert in een samenwerking. “Stéphanie Struijk en ik zijn nu al zo’n drie jaar samen onderweg. Uiteraard mogen ook bassist Reyer Zwart en geluidsman Ivan Vermorgen die met ons meereizen niet onvermeld blijven. We blijven er naar uitkijken om samen te kunnen spelen. We zingen onze eigen liedjes en ondersteunen elkaar met zang, gitaar en piano. Ons programma heet “Overal kom ik thuis” en dat is het gevoel dat we willen overbrengen. Thuiskomen draagt een ontspanning in zich, een veilig voelen, een omarming. We zullen ook in Amen het publiek omarmen”, lacht ze.
Stéphanie Struijk zal op 12 juni weer thuiskomen in De Amer en Eva de Roovere zal het vast ook haar thuis in Nederland maken. Er is een matinee en een avond voorstelling op deze zondag op het Drentse land in Amen