GRONINGEN – Lydia Luce kreeg voor het eerst aandacht in Nederland met haar debuut album. ‘Azalea’ kreeg een voorzichtige bespreking her en der. Een enkele recensent sloeg aan bij het luisteren naar deze voortreffelijke plaat, hoewel dat nog niet direct shows in Nederland opleverde. De in Florida opgegroeide Luce stond al jong op het podium. Haar moeder was orkestleider en haar broer en zijzelf traden met dit orkest al jong op, waarbij de zangeres gitaar en viola bespeelde. Het was de aanloop naar een solo loopbaan, hoewel ze die aanvankelijk ook combineerde met een periode als violist in de band van Sam Outlaw. Solo laat ze voor het eerst van zich horen als ze in 2015 haar EP ‘The Tides uitbrengt en dat een jaar later cachet geeft met een finale plek in the Rocky Mountain Folk Fest songwriting competition. In de aanloop naar het uitbrengen van ‘Azalea’ weet ze nog verschillende mooie podia, al dan niet als voorprogramma, te scoren. Haar debuut album wordt in een snaren versie van een aantal songs verder uitgewerkt op nog een EP, er verschijnt een cover EP en in 2021 is er dan de echte opvolger het album ‘Dark River’. In de tussentijd nam ze songs op met mensen als Eminem, Dolly Parton en Willi Nelson. Het meest recent zijn de EP ‘Garden Songs’ uit 2022 en het nieuwste album, waarmee ze nu toert, ‘Florida Girl’. Dit album lag dan ook prominent op haar merch tafel in het Der Aa Theater in Groningen waar ze onder de vlag van Spot optrad.
Onopvallend glipte Lydia Luce op het moment dat de eerste bezoekers al in die prachtige zaal stonden naar binnen. Ze was bij een rondje door de Martini stad terecht gekomen op de kerstmarkt en had haar ogen uitgekeken. Net op tijd voor de show en het leverde de verzuchting op dat ze graag in Groningen zou willen wonen. Er wacht haar, voor dat doel gerealiseerd kan worden, nog een flinke reeks afspraken in 2024. De eerste was met gitarist Chris West en Americana collega singer songwriter Andrea von Kampen. Het trio verschijnt, als de jas is uitgedaan in de kleedruimte, al snel op het podium in Groningen voor een fijn gevoelig optreden. Vlot en mooi opent het trio met ‘Like You Do’ en iets rustiger, maar prachtig vooral ook door de tweede zanglijn van Andrea von Kampen, maakt ‘Yellow Dawn’ indruk. Een nummer over onzekerheid, met twee prachtige stemmen, die elkaar mooi vinden en aanvullen. Het is voor Von Kampen, die voor de pauze optrad, haar laatste bijdrage en als duo gaat het verder. Dat gaat niet ten koste van de kwaliteit want ‘Saline’, het meest rockende nummer dat ze op haar setlist had geschreven deze avond, verdiende als eerste de aantekening hoogtepunt. Een prachtig en krachtig statement over vriendschap tussen vrouwen en mooi aansluitend bij de warme woorden die ze voor Von Kampen overhad. Het rustige, maar erg intense ‘Florida Girl’ dat gaat over een vriendschap, uit elkaar drijven en het weer goed maken. De meeste songs kregen een korte introductie, die op rustige en heldere wijze werd gebracht, maar soms vertelde Luce iets langer over de achtergronden van een nummer. Vorig jaar had dit concert niet op deze manier kunnen plaatsvinden, want carpaal-tunnel syndroom had het spelen van de gitaar en viool onmogelijk gemaakt. In ‘Mammoth’ gaat ze in op deze periode en vooral op het hulp vragen aan je dierbaren. Inmiddels heeft een operatie soelaas gebracht en hanteerde ze de gitaar weer op voortreffelijke wijze. Het gros van het gitaar werk werd toch gedaan door Chris West. De man uit Bermuda bleek een ingetogen gitarist die vaak met subtiel en fijn spel een mooie fundament meer zette voor de prachtige zang van Luce. Dat kwam vooral tot zijn recht in het vlottere ‘Something to Say’, waarbij de gitaar zorgde voor tempo en pit en de zang daar prachtig overheen kwam. In de laatste helft van optreden was er ruimte voor melancholie en sad songs over verbroken relaties. Met een happy end overigens, want ze heeft een hele boel liedjes opgenomen over het einde van de relatie met haar vriend, die op een gegeven moment via sociale media reageerde op een liedje, waarna ze weer aan de praat kwamen en inmiddels zijn getrouwd. Tegen het einde was vooral ‘Tangled Love’ prachtig, met vooral weer die voortreffelijke zang. Lydia Luce beloofde in 2025 weer te komen. Een aanrader voor elk podium waar Americana hoog in het vaandel staat.