Loading...
Recensies 2023

Een concert van Toby Beard is altijd inclusief

WESTEREMDEN – Wie verwacht dat hij bij een concert van Toby Beard wel op zijn handen kan zitten en vanaf een afstandje deze muzikale kat uit de boom kan loeren is absoluut aan het verkeerde adres. Toby Beard zorgt wel dat je er bij betrokken wordt. Klappen, zingen en als je denkt van mwwwwaahhh, dan stapt ze wel van het podium en zoekt haar publiek op. Eén van de vaste adressen, in 2009 stond ze voor het eerst bij deze organisatoren toen nog op een andere locatie, maar onder dezelfde naam, is Roodehaan. Vele memorabele concerten volgden in dit verband en de editie 2023 vormt daarop geen uitzondering nu Roodehaan in Westeremden is gevestigd. Wie Toby in de loop der jaren vaker heeft gezien weet dat een concert niet alleen voor het publiek, maar vooral ook met het publiek is. De Australische, met historische banden met Nederland, kan hierbij rekenen op de ervaring van ver over de duizend optredens. In de loop der tijd bracht ze ook een indrukwekkende reeks aan platen uit. Meest recent was dat het wat meer bleusrockende ‘What Happens To The Heart’ dat vorig jaar verscheen en vorig jaar verscheen ook nog het live album ‘Live at the Quarry’. De in grote delen van Europa erg populaire Toby Beard reist meestal met deels Nederlandse deels Australische band. Dit keer was het full Aussie met op gitaar en piano Jake Hatch, op drums Ali Foster en op bas Benjamin Vaughan. Een kwaliteitsgezelschap dat er een heel fijn concert van maakte. In het verleden verwerkte Toby tal van invloeden in haar muziek, met zelfs reggae, bij deze editie was het vooral folk, Americana en (bleus)rock. Heel toepasselijk was de opening met ‘Coming Home’. In de jaren die tussen het eerste Roodehaan optreden en deze editie lagen is de organisatie toch een beetje thuiskomen voor Toby geworden. Een erg mooie opening ook, waarbij de intensiteit geleidelijk werd opgevoerd met een fijne gevoeligheid. Haar Nederlandse wortels liggen onder andere bij haar Nederlandse opa die jazz gitarist was en vanuit ons kikkerlandje de Australische jazzscene opzocht. ‘Smile’ is een ode aan haar opa, geschreven bij diens overlijden en daar kwam een heel fijn vrolijk liedje uit, waar opa misschien nog wel blijer mee was dan met een droeve lamentatie als hij dan nog zou kunnen zeggen. Het leverde het eerste prachtige hoogtepunt op. Droeviger was wel ‘On The Road’ waarin de zangeres bezingt hoe erg ze het vond en haar publiek en vrienden mistte toe ze niet kon toeren door de pandemie. De honger om nieuw materiaal te schrijven is zeker niet gestild bij Toby Beard hoewel ze een kist aan prachtige liedjes heeft. Er wordt alweer over een nieuwe plaat geprakkezeerd en op dat album moet ‘The Cyclone’ een plekje krijgen en dat lijkt meer dan terecht, want dit krachtige nummer heeft alles in zich om een echte Toby klassieker te worden. Hierna begon de publieksparticipatie. Meezingen in ‘Sunday Morning’ dat fijn a capella begon en een toenemende robuustheid had. Een Springsteen cover kwam dan niet helemaal uit de verf, maar de afsluiting van de eerste set met ‘Pray Four Me’ met meezingen en meeklappen was dan weer fantastisch mooi. Na de pauze begon het krachtig met ‘Fall into Me’, met een hoofdrol voor de drums van Ali Foster, een drummer die ook speelt met het geweldige Hussy Hicks, die een prima nieuw gezicht was in de band en ook in het volgende ‘Caroline’ speelde Foster een hoofdrol vanachter haar drums. ‘Press Rewind’ werd een erg mooi duet met Jake Hatch, een echte love song en daarna was het met Benjamin Vaughan het publiek in en op het biljart zong het duo heel klein en intens ‘Tell My Lover’ waarna Toby Beard alleen en achter de piano het gevoelige ‘Fly’ schitterend vertolkte. Soms kom je dingen in je leven tegen waarmee je af wil rekenen en die je achter je wil laten. ‘Walk Away’ was zo’n liedje dat erg emotioneel was en een afsluiting van een gebeurtenis in het leven van de zangeres net als het volgende ‘You Are The Song’ juist het verwelkomen was van een nieuwe periode met kersverse gevoelens. De zangeres sprak open en oprecht over haar gevoelens rondom beide liedjes. Bijna elk liedje kreeg een fijne introductie, bijna elk liedje publieksparticipatie en nergens stond de ervaring in de weg van de blijheid om weer die gevoelens te mogen delen met het publiek. De prachtige show werd afgesloten met ‘Cest Lamour’. Uiteraard liet het publiek de band niet gaan voor er een toegift werd gespeeld. Dat was het prachtige gevoelige ‘Darling’, één van de hoogtepunten van de avond. Toby Beard is zo’n artieste waarbij je altijd weet dat je een mooi concert zult zien en een fantastische middag of avond. Gegarandeerde pracht, daar kan een kwaliteitslabel aan.