LEEUWARDEN – Een typisch Popronde moment; de deur van Tresoar in Leeuwarden zit een half uur voor het begin van de show van Droom Dit nog stevig op slot. De Popronde technicus staat echter buiten en probeert contact te krijgen met binnen, maar niemand neemt op. Dan maar een telefoontje naar het hoofdkwartier van Popronde Leeuwarden en binnen de kortste keren zweeft gracieus gastvrouw Marleen de trappen af om de techniek en eerste gasten binnen te laten. Binnen is dan al een discussie gaande bij Droom Dit, inmiddels ook bevestigd voor Eurosonic / Noorderslag in 2024, over hoe te staan ten opzichte van het publiek. Fijn om een band te zien die met dat soort details rekening houdt. De technicus is dan al druk doende om de zaak te regelen, maar dat is nog niet één twee drie geregeld. Een nieuw snoer voor de bas, een tapeje op een koffer waarvan een sluiting hinderlijk blijft meetrillen, terwijl de band er al zichtbaar plezier in heeft. “Nog 9 minuten…”, klinkt het dan en moet er nog best veel gecheckt worden. “Komt helemaal goed”, is het antwoord van de band en als even later ook de microfoon van Sam de Laat in orde is bevonden hebben de Droom Dit voorman en zijn band zelfs nog een minuut over voor ze ‘Ik ben het Even Kwijt’ inzetten. Droom Dit is een formatie die is ontstaan nadat De Laat, ook bekend van de Slaapkamer Sam Band, waar de eerste sporen van Droom Dit al duidelijk zichtbaar zijn met Nederlandse experimentele electropop, verhuisde van Eindhoven naar Enschede. Na deze transfer kwam hij zijn huidige bandleden tegen op het Conservatorium in Enschede. Nina de Leeuw, Roos Tijssen, Kees, Thomas en Joshua kwamen De Laat versterken en dit jaar werd de debuut EP ‘Sluit Je Ogen En’ uitgebracht. Tijd om op temperatuur te komen heeft Droom Dit niet nodig. De muziek zwelt aan als de laatste Popronde-gangers snel nog naar binnen duiken in de hoop nog een plek te bemachtigen. Het openingsnummer knalt onmiddellijk. Het is gepijnigd en wordt steeds feller. Mooi is dat zowel De Laat, maar ook Nina de Leeuw en Roos Tijssen een eigen zanglijn hebben die dan weer bij elkaar komt, dan weer ieder een eigen richting heeft, maar toch steeds een geheel blijft. Het mooiste nummer van deze show is het tweede nummer ‘Wat is Familie Dan’ als De Laat meer rapt en oprecht dit zware nummer qua onderwerp weet te brengen. Een fantastische song die veel pijn blootlegt en ook binnenkomt bij het publiek. Wie denkt dat Droom Dit dan zijn kruit verschoten heeft , heeft het mis. Zo mooi als dit nummer wordt het weliswaar niet meer, maar ook de rest van prima niveau. Dat er op een gegeven moment toch mensen weggaan heeft uiteraard met de Popronde en de fear of missing out te maken, maar ook dat de band eigenlijk het publiek te weinig een adempauze gunt. Het blijft zwaar en intens en het tempo in de nummers hoog, waardoor er nu en dan ook wel een deken wordt geworpen op het geheel. Daar zou even een luchtiger nummer tussendoor en nog een kalmere song juist ook de kern liedjes versterken. Het gebruik van te grote effecten op de zang doet nu en dan ook wat afbreuk. ‘Ik alleen’ is een heel fijn nummer met een mooie opbouw. Na een kalme start zit je toch ook weer zo in de heftigheid en die opbouw zie je ook in ‘Ik alles en jij iets, waar Sam de Laat het podium en zijn bandleden achter zich laat en het publiek in duikt en ‘Zwijg de Rest’. Het gaat snel met de band. Oerol was het eerste Friese optreden, dit het tweede en aangezien er al sprake is van een tweede Ep zal het vast niet het laatste zijn voor deze Twentse band. De formatie zit goed in elkaar, waarbij nog meer gebruik mag worden gemaakt van meerdere zanglijnen. Net zo energiek als tijdens de nummers communiceert de frontman ook met zijn publiek. Een vader en kleine dochter dansen samen ontroerend bij het tweede hoogtepunt van de show ‘De Laatste Traan’, dat op die tweede EP zal staan, in de gang achter de rug van de band. Het volgende hoogtepunt is er ook al snel met ‘Mijn Liefde Lekt’, dat juist zich zo mooi kan profileren omdat het iets rustiger is, waarna het tempo weer omhoog gaat voor ‘Ik Weet Het’. De band heeft zichzelf dan allang bewezen met hele fijne songs en een prima uitvoering. De Popronde wordt hopelijk goed gebruikt voor het kritisch testen van de setlist, maar die uitverkiezing voor Eurosonic is dan ook dik verdiend. De band komt met hun rauwe elektronische beats, dromerige gitaarlijnen en snijdende synthesizers in ieder geval ook nog naar Groningen om alvast de weg maar even te verkennen.
Droom Dit trekt fantastische opening door in Tresoar
