GRONINGEN – Het allerlaatste optreden in het kader van Wishful Music in Groningen zal zeker een gouden letters worden bijgeschreven in de historie van deze organisatie. De in Frankrijk woonachtige Canadees Dave Simard verraste in het ruim van ‘De Verwondering’ met een heerlijk optreden. Wat opviel is hoe ontspannen de Canadees op het podium is en hoe goed zijn timing. Simard toert ter promotie van zijn nieuwe album ‘The Heavy Wait’ via een aantal grote podia in Nederland en een boot in Groningen. Een plek die hem, door zijn jeugd aan de kust van British Colombia, erg aansprak. Simard ging van start met een dubbel lied, ‘Cat’s Cradle’en ‘Said to Much’ van het nieuwe album. Een heel rustige opening, waarvoor luisteren nodig was en hij direct het publiek aan zijn lippen had. Prachtig met een heel relaxte stem en uitstekend gitaarspel, ondanks dat zijn electrische gitaar niet helemaal naar de bespeler luisterde. Lekker was de johnnycasherige protestsong ‘Good Clean Water’ waarin hij de schade van oliewinning voor het milieu aan de orde stelt. Een heuze vampierensong stond daarna op het programma met ‘The Guitar Player’. Dit alles werd geïntroduceerd met veel humor en korte maar mooie verhalen. Net als in zijn teksten heeft Simard mooie vondsten in zijn verhaaltjes. De Canadees bouwt zijn set uitstekend op. Met steeds een mooie opbouw van rustig naar wat steviger golfde hij door zijn optreden. Ook in de liedjes laat hij zijn publiek wachten op de punch. Het oudere rustige ‘Be Mine’ was zo de opmaat voor het vlottere en prachtige ‘My Shoes’ aangekondigd als liedje over waarvoor schoenen allemaal geschikt zijn, maar eigenlijk een sterk liefdesdrama. Met het huidige album amper uit is de Canadees in Frankrijk al druk aan het werk aan een nieuw album en ook daarvan klonken in het ruim van De Verwondering enkele liedjes. Het prachtige ‘Hard Way’ werd gevolgd door het intense ‘Sometime’ dat op zijn beurt werd werd gevolgd door het pretentieloze countryvoorjaarsdeuntje ‘Where The Fruit Tree’s Grow’. Steeds die mooie afwisseling, steeds dat heerlijke gitaarspel en die prachtige relaxte en aangename zang. Met ‘The Knive’ sloot David Simard af. Een vlotte knaller waarmee hij op de plek waar het ter ziele Theater te Water altijd zijn voorstellingen speelde ook Wishful Music ter ziele liet gaan. Simard beloofde terug te komen, dat gelukkig dan weer wel.
David Simard laat je wachten en heeft timing
