GRONINGEN – Een setlist met acht liedjes. Daarna een streep en eventueel een toegift. De Cordovas gaven de verkeerde indruk dat het wel eens een vluggertje zou kunnen zijn die avond in De Oosterpoort in Groningen, maar eigenlijk direct was wel duidelijk dat wat gespeeld werd op het podium in eerste instantie geen verband hield met het lijstje wat aan de voeten van bassist Joe Firstman lag. Firstman cum suis bakten zo de nieuwsgierige meelezers een mooie poets, want pas na negen nummers gleed de band in de setlist. Naast Firstman bestaat de in Nashville gevestigde formatie uit gitaristen Lucca Soria en Toby Weaver, Graham Spillman op drums en op keys Sevans Henderson. Het concert begon met Graham Spillman die welhaast stiekem achter zijn drums kroop en begon te spelen. Hij trok hiermee het publiek in het concert. Was dit oefenen? Nee, ineens kwam ook de rest van de band op het podium en zette in. Wat eigenlijk direct opviel was hoeveel plezier de band uitstraalde. Hier stonden mannen die er echt een feestje van wilden maken met hun publiek. Een ander element was in het oog sprong is dat de band eigenlijk uit vijf zangers bestaat, waarbij Firstman, Soria en Weaver gezamenlijk of ieder voor zich de leadzang oppakken. In een nummer als ‘Louisiana Hurricane’ of ‘Standing on the Porch’ kwam dit mooi naar voren. Ieder voor zich heeft een prachtige stem en gedrieën of als vijftal is het meer dan de som der delen. Een prachtig instrument met grote zeggingskracht. Een ander sterk punt zijn beide gitaristen. Soms was het Soria die de leiding nam in een nummer en andere keer Weaver en vaak ook gingen ze in duel. Mooi was bijvoorbeeld ook een nummer als ‘Santa Fé’ of ‘Step Back Red’. In augustus verschijnt officieel het nieuwe album van de Cordovas ‘That Santa Fe Channel’ dat elders al eerder verscheen. Vooruit geschoven nummer is ‘This Town’s a Drag’ en dat hoorde bij de mooiste van de avond. Prettig was ook ‘Dark Holler’ en het iets rustigere ‘Call on A Friend’. De band had er stevig het tempo in. Er was amper tijd om het woord tot het publiek te richten of een nummer aan te kondigen. Daar had af en toe best even de voet van het gas gemogen om wat meer intimiteit te scheppen. Nu ging de vuist van Firstman omhoog na weer een mooie uitvoering en applaus, terwijl het volgende nummer werd ingezet. Tegen het einde kwam nog het rustpunt van de show ‘Chicago’ waarbij Soria en Weaver alleen op het podium achter bleven voor dit nummer. Voor het volgende nummer keerde de band weer terug om uiteindelijk af te sluiten met het aanstekelijke ‘Truckin’. Een avond vol heerlijke zang met wat een sixties gevoel, prima rockende Americana en Countryrock en veel zichtbaar plezier leek voorbij, maar Firstman keerde terug op het podium om alleen achter de piano ‘Believer’ te spelen, waarna de rest van de band aansloot voor ‘Angelmoon’ en ‘Common’. Deels verliet de band het podium, terwijl beide gitaristen flink wat noise produceerden voor op de drums werd afgesloten zoals het begon. Maar wacht, er was meer. The Cordovas trokken nogmaals het naar de uitgang schuifelende publiek de zaal terug in voor nog twee nummers, voor er uiteindelijk toch een streep onder de avond werd gezet.
Cordovas bouwen een feestje in De Oosterpoort
