GRONINGEN – Eigenlijk is de band nog gloednieuw. Het Ierse Sprints zag het levenslicht aan de vooravond van de pandemie. Amper hadden Karla Chubb vocalist en songwriter, Colm O’Reilly op gitaar, drummer Jack Callan en Sam McCann op bas besloten dat het wel fijn was om samen muziek te maken of de wereld ging op slot. Als we de band op de vooravond van het showcase festival in 2022 voor een interview willen opzoeken blijkt zelfs dat ook de band ernstig is getroffen. Uiteindelijk stopt het de band niet om met al een flink aantal nummers op de markt te brengen, tijdig fit en vooral gezond te zijn om die editie nog digitaal naar Groningen te komen en vooral een voor zich uit snellende reputatie te hebben, die ze daadwerkelijk ook live komen presenteren voor de editie 2023 op Eurosonic / Noorderslag en welke moet worden omgezet in een prachtige festival zomer nu de wereld weer open is. De punk rock formatie is te zien op het hoofdfestival, maar neemt ook een afslag naar Plato om zich te presenteren op Platosonic. In eigen land en eigenlijk de hele Britse eilanden is het kwartet al uitgeroepen als de nieuwe no nonsens gitaar helden met hun garage noise en hun vooral door Savage en vergelijkbare bands geïnspireerde zware, door punk beïnvloede sound, zoals waar ze zelf graag naar luisterden. Een beetje grunge, maar dan op zijn Iers. Sprints bracht in de corona periode twee EP’s uit. De EP ‘Manifesto’ was een schreeuw in de nacht van hier zijn we en dit doen we, de in 2022 verschenen ‘A Modern Job’ is er veel meer om te laten zien hoe de band zich na ‘Manifesto’ heeft ontwikkelt met meer textuur, humor, diepte, plezier en energie in de muziek, waarop het niet alleen zwaar is, maar je er ook gewoon een lekker feestje op kunt bouwen. Beide EP’s werden nog eens samengebracht op het vorig jaar verschenen album ‘Sprints ‘Back Catalogue.’ Dat feestje bouwen lukt in Plato in de korte tijd die Sprints had om zich aan het publiek te presenteren zeker. De band staat bekend om zijn hoge energie peil en dat tonen ze absoluut. De formatie geeft boven aan de trap van Plato gelijk even een sneak preview. ‘Heavy’ is nog niet verschenen, maar dit lekker stevig rockende nummer is wel een lekkere kennismaking met de band, die direct laat zien dat aan een optreden op Platosonic even veel waarde wordt toegekend als op Eurosonic / Noorderslag. Het eerste hoogtepunt van de show is ‘Modern Job’. Dit titelnummer van de tweede Ep begint met een lekkere gitaar intro, waarna Karla Chubb sterk haar tekst begint op te sommen met wat ze graag wil. Humor, maar ook met een niet te ontkennen urgentie in deze observatie van het moderne bestaan, waar we eigenlijk alles willen. Het resulteert in een prachtige track, met een mooie maatschappijkritiek en laat zien waar Sprints staat. Lekker is dan ‘ How Does The Story Go?’ dat ook heavy klinkt, met soms gesproken tekst en een mooie opbouw en prima gitaarspel. Dit is nogmaals een scherpe observatie. Nog een nieuw nummer met ‘Literary Mind’, dat prachtig is en toont dat van Sprints nog veel te verwachten is en dat de rek er nog lang niet uit is qua muzikale groei en ontwikkeling. In dit tweestemmig gezongen nummer gaat het tempo omhoog en staat bassist McCann de zangeres vocaal bij in dit rauwe nummer vol emotie en waarbij het publiek wordt gevraagd om mee te klappen. Dat sluit de band af met ‘Little Fix’, ook weer met hoog tempo en een fijne stevigheid. Sprints zet zich lekker robuust en vol energie neer, maar ook erg charmant, want de introducties van Karla Chubb zijn erg gracieus en prima. Een band die inderdaad lekker Europa gaat veroveren als ze op het ingeslagen pad blijven en zich verder weten te ontwikkelen, maar wat zijn ze nu al goed.
Charmant Sprints overtuigt met robuuste gitaarklanken
