EMMEN – Het is een prachtige gewoonte. De Popronde Emmen organiseert al jaar en dag previews in het winkelcentrum. Dit jaar was geen uitzondering. Twee prachtige acts stonden in de middag op het programma om de winkelende Emmenaar, die het op één of andere manier was ontgaan dat er die avond tal van jonge aanstormende talenten her en der op het programma van de Popronde stonden in de diverse gelegenheden die Emmen hier voor te bieden heeft, hierop toch alert te maken. Tijdens het eerste optreden in de vroege middag van Boaz schuifelden er twee Boa’s langs het tijdelijke podium, wierpen een blik en kuierden door. Op het moment dat Synga bezig was met haar opbouw was het duo terug. Of er vergunningen waren, of het wel kon en hoe het zat. Het leverde druk overleg met de aanwezige organisatie, de artiest en telefonisch met de achterban op gemeentehuis en met de organisatie. Definitief uitsluiting of het was toegestaan, kon worden gedoogd of dat bij de eerste noten het bonnenboekje toch echt te voorschijn zou komen en dat de Haarlemse zangeres Eva van Leeuwen als dank voor het verblijden van de Emmenaren ook een bijdrage mocht gaan doen aan de gemeente kas, kon niet worden gegeven. Naar goed Nederlands gebruik werd er gepolderd en kwam er een compromis. Synga mocht optreden, mits onversterkt. Dat kon als de gitaar van Boaz mocht worden gebruikt, maar bij het zien van de Boa’s was Boaz gevlogen. Juist op tijd kwam de Harlinger weer boven water en gaf ruimhartig toestemming. Gelukkig kon het publiek dat de ontwikkelingen nauwlettend had gevolgd alsnog genieten van een aangepast optreden. Het wachten was de moeite waard en met improvisatie en enthousiasme en vooral met veel talent kwam er toch iets met een beetje magie tot stand. Met Bas Phaff op gitaar van Boaz opende de zangeres met het expressieve ‘Glow’. Een prima vlotte R & B song waar van de nood een deugd werd gemaakt en het publiek als percussie afdeling werd ingezet door vingerknippend de zangeres te begeleiden. Een prima blij en uitgelaten begin, met mooie tempowisselingen en een uitstekende kennismaking met Synga. In ‘One Chance’ liet ze een andere kant zien. Meer intens, meer ingetogen en wederom gewoon een prima liedje. De zangeres bracht recent de EP ‘Resonate’ uit. Eén van de nummers op dat album is ‘Fire’. Dat het terecht was, dat dit nummer was opgenomen op dit album, bleek wel hier in het winkelcentrum. Zelfs in deze alternatieve geïmproviseerde versie was dit een prachtig nummer. Goed opgebouwd met lekkere pit, maar dan ook ineens weer heel mooi klein, om dan weer steviger uit te bouwen. Gezien dat het optreden zonder microfoon was en in de buitenlucht waren vier nummers wel het uiterste met ook nog een regulier optreden in de avonduren. De hele tijd had ze fijn het publiek bij het optreden betrokken. Goede aankondigingen, die weliswaar soms ietwat minder tot hun recht kwamen door het broodnodige overleg, maar verder prima waren en regelmatig werd publieksparticipatie gevraagd of betrok ze de zeer senior heer de enthousiast meedeed er geweldig bij. Er werd dan ook afgesloten met ‘What’s The Worth’ Een nummer dat heel klein, heel ingetogen van start ging, maar dit nummer over dat je soms wel een vergeet in relaties anderen te waarderen en dat goed in de smiezen moet houden, kende een fantastische progressie, waar in de lekkere galm van het winkelcentrum nog even flink kon worden uitgehaald. Een prachtige zangeres en complimenten voor het improvisatie vermogen, het plezier en de prachtige liedjes waarmee ze toch wel heel erg nieuwsgierig maakte hoe het onder normale omstandigheden zal klinken. Magische momenten met dank aan Boa, Boaz en Synga.
Boaz en Boa bij Synga tijdens Popronde
