GRONINGEN – Je hebt niet veel nodig om mooie muziek te maken. Een steengoede bassist, een sterke zangeres en een originele kijk op liedjes. Blue Sands was een aangename verrassing tijdens Noorderzon in Groningen. Blue Sands is de muzikale samenwerking tussen de Vlaamse zangeres Esther van Hees en de Nederlandse bassist Reindert Kragt. Het duo bracht onlangs het album ‘No Longer Blue’ uit en eerder de EP ‘Flowers made of clay.’ Blue Sands staat voor een originele aanpak. In hun werk combineren ze hun kijk op filmmuziek, voornamelijk Disney en computerspelletjes soundtracks met grunge en brengen dat met zang en bas in een indie en jazz vibe. Dat kwam op het podium van Noorderzon onmiddellijk tot uiting. ‘Paranoid Android’ is een nummer van Radiohead en kreeg een intrigerende uitvoering van het duo. Blue Sands gaf deze cover een mooi verloop mee en een donkere kant kwam fraai naar voren. Een nummer waarin Esther van Hees ook op een sterke manier haar zang kon etaleren. Van Hees heeft een mooie zwoele zang die prima past bij de fijne melancholie in de liedjes. Ze weet echter ook mooi te varieren en zo haar zang te laten beklijven. ‘Flowers Made of Clay’ was dan een eigen nummer, maar met geïnspireerd op de intromuziek van de Disneyklassieker ‘Belle en het Beest.’ Een rustig liedje, maar een prachtige intensiteit gaf dit nummer extra waarde. ‘Blue Sands’ was daarna een song waarin Reindert Kragt, die dag ook op het Noorderzon podium bij Joost Oomen te bewonderen, kon laten zien dat hij uit zijn bas meer kan krijgen dan menig collega. Hij nut alle mogelijkheden van zijn instrument mooi uit en brengt daarmee de muziek op een hoog niveau. Het nadeel van de beperkte instrumentarium was dat het ook een beperking is in de klanken. Het maakt liedjes vaak bij voorbaat wat klein. Een andere opmerking is dat veel liedjes qua tempo dicht bij elkaar liggen. Qua kadering en het behouden van een eigen identiteit zouden er op zo’n set best één of twee liedjes bij mogen zijn die nog meer uptempo zijn. Dat kwam een beetje terug in ‘You’ll never know’ dat een kalme uitbundigheid tentoonspreide. Erg mooi was ook Fisherman’s Horizon’ waarvoor de muziek van het computerspel ‘Final Fantasy’ de basis was en bewerkt voor de bas. Met succes, want de song had veel kalme pracht. De liedjes werden fijn aan één gesproken. Soms wat meer inhoudelijk, maar vaak in een intieme sfeer. Ik heb wel zin om ‘Blackhole Sun’ te zingen, merkte Van Hees op en al snel klonk de Soundgarden klassieker. Door de originele aanpak komen covers goed tot hun recht. Er wordt voldoende afstand genomen van het origineel en ook dit nummer profiteerde van een mooie toenemende intensiteit. Hoogtepunt van het optreden was was wel het prachtige ‘The Girl’. Een nummer dat afkomstig is van het album ‘No Longer Blue’ en uitstekend in elkaar zit en zo de kwaliteiten van beide bandleden mooi tot uiting laat komen. Via de Paul McCartney cover ‘Jenny Wren’ en de uit Bob Ross quotes opgebouwde teksten voor ‘Happy Little Accident’ werd ook ‘Promise to Herself’ weer een hoogtepunt. De ambities voor dit nummer waren duidelijk groter en het had een prachtige ontwikkeling in zich, waardoor het zich kon onderscheiden. Het trage ‘Keep Him Closer’ contrasteerde dan prachtige met het vlotte einde met ‘Jasmin’s Mirror’ en ‘Desbarato’. Een heel fijn optreden met echt nog wel wat aandachtspuntjes in bijvoorbeeld de opbouw van de set, maar wat zijn het mooie liedjes die Blue Sands in de bagage mee had genomen naar Noorderzon.
Blue Sands heeft originele kijk op liedjes
