MEPPEL – Voor velen één van de grote onbekenden op het Sunday Roots festival, wisten Bek vol Zand desondanks maar fijn de show te stelen op deze zondagmiddag in toch een indrukwekkende line-up. Het Overijsselse/Twentse trio hadden een fraaie set vol prettige liedjes, mooie zang en muzikale hoogstandjes in petto. Eigenlijk zouden Jur van Mil, Thomas van Voorst en Matthijs Oldenhuis, de bezetting van Bek vol Zand, geen verrassing meer mogen zijn, want met een derde EP op komst en veel binnen- en buitenlandse optredens in het al aardig in de richting van het 10-jarig bestaan lopende bestaan heeft deze band de nodige ervaring. Dat bleek ook op het podium. Jur van Mil was daarbij de nieuwkomer, want dit jaar heeft hij de leadzang positie overgenomen en da doet hij uitstekend. Ee prettige stem die bij gelegenheid wordt afgewisseld als zanger door Thomas van Voorst brengt het trio fijne rootsliedjes met invloeden van blues en bleugrass. Het hele optreden is in hoog tempo. Korte introducties en daar is nog wel wat verbetering te halen. Sterke liedjes als ‘Pandora’s Box’, ‘Poor Boy’ en ‘The Calling’ weten het publiek te boeien. Bek vol Zand brengt Engelstalige en Nederlandstalige liedjes, waarbij in Clouso in Meppel de nadruk ligt op het Engelstalige materiaal. Een fijn gezelschap dat prima weet te varieren en moeiteloos te boeien. Het publiek wordt betrokken bij het optreden. De liedjes lopen mooi op die lijn van rauwheid, waardoor ze voor een heel groot publiek aantrekkelijk zijn. Een mooie contrabas wordt aangevuld met gitaar en mandoline. Hierdoor ontstaat dat prettige rootsgeluid en heeft de band toch een grote variatie in sound en past Bek vol Zand zowel in de betere luisterzaal, maar ook op lekker ruig festival, zonder dat er consessies hoeven te worden gedaan aan de muziek die het trio brengt. De eerste EP met Jur van Mil al zanger is onderweg. Wellicht volgt dat alsnog de doorbraak, waardoor Bek vol Zand niet meer de verrassing is, maar de trekker van het festival.
Bek vol Zand verrast positief
