ZUIDHORN – De positie van Artist in Residence bij het festival Jazz te Gast in Zuidhorn heeft betekenis. Niet alleen is het een functie waarbij je de spil van het festival bent die helpt met het programma, bijna constant wel ergens op een podium staat te musiceren en van je wordt verwacht dat je nieuwe ideeën hebt en zelfs af en toe een briljante inval om de tuinen aan De Gast in Zuidhorn volledig in een jazz sfeer te krijgen waardoor er op elk gazon, onder de pergola of naast het perkje bij de aloude boom klanken klinken die verrassen, opbeuren, troosten of een verhaal te vertellen hebben. Het heeft ook betekenis dat je in een rijtje terecht komt van roemruchte internationaal vermaarde, maar voor nog jonge jazzmuzikanten die deze jas eerder droegen. Leuk voor op je CV, maar misschien nog meer een ridderslag van waardering voor je werk. Deze verantwoordelijke taak was dit jaar opgedragen aan de Puerto Ricaanse saxofonist Miguel Zenón als artistiek leider en de Spaanse pianist Xavi Torres als de zakelijk leider. Zenón bouwt rap naam op als iemand met het ene been stevig in de jazz, terwijl hij met zijn andere been in de Latijns Amerikaanse traditie staat. Voor zijn werk verdiende hij al meerdere grammy nominaties. De inwoner van New York bracht al veel werk uit met als laatste album ‘Law Years: The Music of Ornette Coleman’ met een ensemble, maar dook naast zijn eigen composities ook in de bolero en in het werk van Ismael Rivera in een rijke buit aan platen. Xavi Torres is een Spanjaard die al jaren zijn piano in Amsterdam heeft staan en ondermeer met zijn trio de Dutch Jazz Competition 2016 won en een vaste waarde is in jazzy Nederland met zijn inventieve spel. Niet alleen in Nederland overigens, want hij is veel gevraagd in heel Europa. In 2019 verscheen ‘Curiosity’ zijn laatste album waarop hij solo debuteert en op zoek gaat naar zijn mogelijkheden en grenzen in de muziek. Een ander bijkomend privilege is dat je het festival mag openen. Hiervoor speelden beide een drietal stukken waarin ze hun virtuositeit konden tonen. Vooral het openingsstuk was prachtig waarin Xavi Torres op piano de spanning wist op te bouwen en Miguel Zenón er dan prachtig overheen kwam. Heel fijn om ook bij het publiek de verwachtingen nog even op te krikken. Het tweede stuk was iets rustiger en gaf beide ook de mogelijkheid om ook hun virtuositeit solo te demonstreren en daar bleek niets mis mee. Beide beheersen hun instrument tot in de finesse. Het derde stuk begon erg rustig met de piano van Torres die een mooi warme muzikale deken legde, waarbij Zenón bijviel in een fijn afwisselende compositie, waarbij ook nu weer voor beide plek was te excelleren en daarmee een prima keus. Beide heren hadden tussen de stukken nog iets meer het publiek kunnen informeren, zowel over de stukken die ze speelden, hoe de samenwerking was gegaan en hun rol op het festival, waar ze toch enige verantwoordelijkheid voor hadden. Dat was nog een aandachtspuntje, maar muzikaal kon Jazz te Gast niet beter van start gaan dan met twee prachtige musici die samen wat prachtigs brengen, maar ook elkaar alle ruimte gunnen voor die extra kwaliteit die ze beide in huis hebben.
Artists in Residence Xavi Torres en Miguel Zenón openen Jazz te Gast
