LEEUWARDEN – Het was eigenlijk wel mooi geweest als Explore The North in Neushoorn in Leeuwarden een mechanische stier had neergezet en dat Erin Elizabeth Birgy haar rodeo kwaliteiten voor, tijdens of na de show had kunnen tonen. Birgy groeide op in een reizende rodeo die door de Verenigde Staten trok. Welhaast geboren op de rug van een paard deed ze aan barrel racing en andere rodeo activiteiten in haar jeugd. In het latere leven heeft ze een andere afslag genomen. Als muzikant onder de naam Mega Bog was ze naar het prachtige festival in Leeuwarden getrokken met haar band voor een optreden waarin de dystopische wereld van vandaag in prachtige penseelstreken werd geschetst.
Mega Bog toert in Europa en presenteerde onder andere in Leeuwarden haar zevende studio album ‘End of Everything’. Een album waarop ze volop haar zorgen uit over de snelheid waarmee de mensheid afstormt op een klimaatramp van ongekende omvang en voeg daarbij de nodige persoonlijke strubbelingen, dan is duidelijk dat het een album is geworden dat dicht bij haar staat, maar nou niet de vrolijkste onderwerpen en beelden schetst. Een belangrijke rol, naast het verwerken van persoonlijk verlies en trauma, waren de bosbranden die Californië teisteren en een apocalyptische achtergrond vormen bij het tot stand komen van de plaat. Mega Bog heeft duidelijk wat te vertellen. Mega Bog ontstond in 2009 toen Erin Birgy deze artiesten naam aannam na wat muzikale omzwervingen. In 2011 presenteerde ze haar debuutalbum ‘Okay Human’, om met ‘Gone Banana’ uit 2014 haar avant-pop sound nog verder aan te scherpen. Haar laatste album is niet het enige album dat een thema heeft. Het in 2017 verschenen ‘Happy Together’ gaat over een grensoverschrijdende aanvaring, mild uitgedrukt, en hoe de muziekindustrie soms over vrouwen heen walst. Het zijn niet alleen zware maatschappelijke onderwerpen. Voor ‘Dolphine’ uit 2019 was het werk van de geweldige science fiction schrijfster Ursula LeGuin haar inspiratiebron. Haar voorlaatste album was het 2021 en zeer goed gewaardeerde ‘Life, and Another’.
Bij het optreden tijdens Explore The North lag uiteraard de aandacht vooral bij het nieuwe album, maar Mega Bog ging van start met ‘Butterfly’ van ‘Life, and Another’. Een lekker stevig fundament, waarover haar mooie soms ijle stem als vlinder heen en weer danste. Een vleug Kate Bush, maar toch heel eigen, waarbij het tempo fijn werd aangegeven door Marco Briatore, bekend van Sweet Giant, die zich het hele optreden bewees als prima en veelzijdige drummer. ‘Before a Black Tea’ volgde. Een song met een mooie opbouw, dat steeds steviger werd en fijne mijmeringen en dromerigheid bevatte, maar ook nu en dan scherpe kantjes. Rustig kwam het concert bij het nieuwste werk, te beginnen met Antropocene’ Een mooi nummer, soms prangend en dreigend, en met een mooie tweede stem van Briatore werd dit een prachtige song. Naast Briatore waren op het podium ook Zach Burba op bas en Dimi op toetsen. Prima begeleiders die vaak heel onopvallend Erin Birgy in haar kracht zetten. Het concert barste welhaast letterlijk open met ‘Complete Book of Roses’, Het lied open groots en met een klap en keert dan in zichzelf, voor snelle zang voor urgentie zorgt, samen met het gitaarspel van de zangeres en het daarna steeds intenser wordt. Fantastisch in een magnifiek middendeel volgden ‘Cactus People’, fijn vertellend met mooi synths en steeds meer in tempo en grootsheid winnende en ‘Don’t Doom me Now’ met een rondspringende zangeres in dit vlugge nummer dat in tempo langs schiet, maar des ondanks imponeert. Met een album, waarbij ze toch veel te vertellen heeft en de noodklok stevig weet te luiden, zouden dat ook in de aankondigingen nog best een enkele keer worden aangestipt. Introducties van de nummers zijn er eigenlijk nauwelijks. De frontvrouw maakt nu en dan een wat verlegen indruk en laat liever haar muziek spreken. Het is experimentele pop met new wave invloeden, waarop het goed dansen is, maar ook goed luisteren. De hele show heeft een goede opbouw, net als liedjes individueel. Het slot is dan ook weer erg mooi met ‘The Clown’ en ‘Love Is’, het enige nummer op het album dat ze niet zelf schreef, maar wel naar haar hand zette en ook nu in de loop van het nummer steeds steviger en meer zeggingskracht krijgt. Een hele fijne show en voor veel toeschouwers een aangename kennismaking met Mega Bog.