Even schrikt de auto als in op stereo de Noorse Anne-Marie Giortz pleit voor de doodstraf voor auto’s. Niet vanwege het milieu, maar vanwege het doodrijden van een poes en andere dieren. ‘Capital Punishment for Cars’ is het nieuwste album van de Noorse pop/jazz zangeres Anne-Marie Giortz die hiermee een sterk cross-over en avantgardistisch album aflevert dat evenveel mensen zal bekoren als afschrikken. Giortz schuwt het experiment niet. Het album heeft lang te weken gelegen. Zes jaar geleden was het alweer sinds de zangeres met ‘Pa Egne Verne’ haar neus tegen het raam duwde. In 2011 overleed ook haar vriendin en dichteres Fran Landesman. Veel van de teksten op het nieuwe album zijn van haar hand. Dat telt overigens niet voor het openingsnummer en titelsong ‘Capital Punishment for Cars’, waarvan de tekst is van de eveneens overleden Rod McKuen. Deze teksten worden muzikaal leven in geblazen door Giortz. Een prachtige zangeres die nu en dan haast terecht komt in het poetisch gesproken woord. Het levert prachtige staaltjes op zoals het klein gehouden ‘hat About Me’ en het bloedstollend mooie ‘Secret of Silence’. ‘Middleclass Blues’ is ook zo’n fraai nummer waarin ze haast gesproken zingt. De sterke en lyrische teksten krijgen nog meer betekenis in deze interpretatie. Het leven komt langs en vooral komt binnen met zijn goede en slechte kanten. Mooie directe teksten zonder overbodige franje. Muzikaal zijn deze teksten comprimisloos. Experimentaal, fluisterzacht of scherp en indringend weet Giortz de juiste fundering te leggen.Erg mooi zijn ook ‘I Don’t Know Why’, ‘The Failure of e.s.p.’ en het afsluitende ‘I’m Alive’. Een opmerkelijk album van de buitengenre staande categorie met prachtige zang en indringende nummers. Een plaat gemaakt hoe het volgends Giortz moest zonder de oor naar het grote publiek gelegen te laten liggen.
Anne-Marie Giortz – Capital Punishment for Cars
