GRONINGEN – Terwijl uitbaatster Ilja van Lola in Groningen nog een lekker bakje bruin goud op de bar zet voor het bezoek is er tijd om even na te denken over …And The Gods Made Coffee. Zo’n twee jaar geleden was de band overal. Eurosonic/Noorderslag werd aangedaan. Een succesvolle toer door de eilanden van de momenteel druk brexittende Britse buren en in Nederland ook tal van mooie podia, maar als laatste wapenfeit staat een concert in Jimmy’s in de Heerestraat in Groningen nog in gedachten. Dat was ook alweer een jaar geleden. Het is toch echt …And The Gods Made Coffee dat de merchtafel heeft ingericht en dat staat te klooien om de bas aan de praat te krijgen voor een concert in Lola. De continuïteit is er wat uit zeg maar, hoewel de verschillende heren toch druk in diverse andere formaties muzikaal zijn bezig gebleven. Zo speelt bassist Steven Prins bijvoorbeeld ook nog in Black Melon en The Highway Sell Outs en is zanger Gerald Timmermans ook verbonden aan de orkestjes Suffering Quota, Ontucht en Grim Heart. Afgelopen zomer waren er echter nog geruchten dat …And The Gods Made Coffee de studio waren ingedoken voor een album. Met enige belangstelling werd dus uitgekeken naar hun Phoenix act en inderdaad met enorm veel inzet en energie bestookte de band hun publiek met hun krachtige noiserock. Zodra de bas functioneerde, gingen Timmermans, Prins, gitarist Mathé Többen en Tim Lechner op drums los in ‘Standaard Grast’, waarbij opgemerkt dat de betiteling wordt aangehouden van de setlist of “shitlist”, waardoor ‘Vicious Circle’ van het album Earth Resolved nu ‘Visjes Circle’ heet. De opening was gedreven en stevig , maar in ‘Bulldozer’ bewees de band dat ze wat dat betreft nog in de opbouwende fase waren, want er kon nog best een laag stevigheid bij en voor de zekerheid nog één. ‘Rockabilly’ was een er aansprekend nummer, dat weer net iets rustiger is, vooral in het begin, maar met ‘F.R.I.E.N.D.S.’ gierde het alweer lekker de bocht uit. In zanger Timmermans heeft de band een fijne theatrale factor tot zijn beschikking. De frontman giert, steunt, kreunt, kruipt, springt en doen nog veel meer werkwoorden op het podium en af en toe er voor. Met meer dan honderd procent inzet probeert hij zijn publiek een goede avond te bezorgen en na het eerste nummer al wordt dat in het moment tussen het einde van het liedje en het applaus beloond met een “Lekker” vanuit de zaal. Aankondigingen, daar doet de band niet aan, en dat is jammer en wat ook nog mist is een beetje focus. Hoewel prima liedjes en uitstekende muzikanten blijft het verhaal dat deze Groninger formatie wil vertellen een beetje steken. In nummers als ‘Noorder Kort’, het met mooi gitaarwerk van Mathé Többen zich onderscheidende ‘Hank Williams’ en ‘Fugazi’ of ‘2143’ dat met een sterk drumintro van Lechner wordt ingezet gaat het voornamelijk om het uitwisselen van rauwe energie, gebracht met veel intensiteit en inzet. Het is nog net iets te veel de Fanta factor dan een heerlijke bak sterke koffie. Als de band nog net die stap kan zetten naar die focus, die richting en dat goede verhaal dan gaat er weer iets moois groeien, is de conclusie na ‘Fanta II.” Mag ik nog een kop koffie Ilja?
…And The Gods Made Coffee is lekker theatraal
