Enkele jaren geleden gaf de Sloveense formatie Širom ook in Noord-Nederland een optreden. Twee leden van deze band die met hun sprookjesachtige folkdeuntjes ook veel aanzien geniet zijn de afvaardiging van hun land naar Eurosonic in Groningen. Gezien de pandemische situatie in de wereld deze keer digitaal. Ana Kravanja en Samo Kutin brachten namelijk het prachtige album ‘Cumulus Spores’ vorig jaar uit. Geen eenvoudige muziek voor het hapklare brokken gewende Westerse publiek, maar zorgvuldig gecomponeerde stukken waarbij ze gebruik maken van de de draailier, tokkelinstrumenten als de tambura, brač en çifteli met akoestische resonators, (alt)viool en Ana’s stem om een beeld te geven van het prachtige, maar soms ook zo harde landschap en de sprookjesachtige vertellingen, waar ze je muzikaal in meenemen Met akoestische instrumenten wordt worden op folk geïnspireerde liedjes op experimentele wijze tot leven gebracht. Samo Kutin is hyperactief, want vorig jaar verscheen nog een album van hem. Samen met Lee Paterson bracht hij ‘The Universal Veil That Hangs Together Like A Skin’ naar zijn publiek. Dit allemaal terwijl in 2019 ook met Širom nog het zeer fraaie ‘A Universe that Roasts Blossoms for a Horse’ werd uitgebracht. De showcase is filmisch aangepakt. Een besneeuwd landschap is het eerste wat je ziet. Met enige mysterie stelt het duo zich en vertelt wat ze gaan doen, voor voor een prachtige witte uil in beeld verschijnt. Gezeten in een welhaast Middeleeuws decor zet het duo dan ‘Bulcna’ in. Een avontuurlijke reis door de muziek, met mooi vioolspel van Kravanja, terwijl Kutin een heel speciale sound heeft op zijn drie-snarig instrument. Hierboven klinken hypnotiserend hun stemmen en wordt op prachtige wijze het nummer opgebouwd, vooral tegen het einde als beide een eigen zanglijn hebben met de hoge stem van Kravanja als tegenwicht tegen de wat lagere stem van Kutin en de instrumenten minimaal zijn. Dit overstijgt folk en biedt volop de mogelijkheid ook je eigen verhaal te hebben op hun soundtrack. Het zijn fantasie stimulerende klanken. Het tweede nummer dat beide brengen, eveneens van hun album is ‘Skozi / Thought’. Ook nu wordt zorgvuldig met de viool het opgezet, terwijl Kutin nu de draailier oftewel Hurdy Gurdy zorgvuldig tot een welhaast spookachtige sound aanzet. Wederom wordt, nu alleen de stem van Kravanja, gebruikt als instrument. Een net wat vlotter nummer en even intrigerend en ontregelend. Het is tegelijkertijd heel bedachte en genre overstijgende muziek van nu, maar ook muziek die eeuwen terug gaat. Voor de liefhebber die zijn muziek ook eens anders en niet doorsnee wil als deze laatste song zijn weg vindt naar steeds heftigere klanken. Dit alles erg mooi en heel passende in een oude locatie gefilmd, waarbij de video ook echt niet alleen een registratie is, maar een extensie van het beeld wat Ana Kravanja en Samo Kutin willen uitstralen. Heel erg fijn gedaan door dit Sloveense duo welke op geheel eigen wijze hun muziek brengen.
Ana Kravanja & Samo Kutin zetten je fantasie aan het werk
