GRONINGEN – Clementine Creevy, je zou haast denken dat ze Cherry Glazerr heet, is het middelpunt van deze indie formatie die ter promotie van hun sterke nieuwe album ‘Stuffed & Ready’ ook Vera in Groningen aandeed tijdens de Europese toernee. Naast kloppend hart van de band Creevy, op het podium ook drummer Tabor Allen en een regelmatig lekker funky bassiste die de plek innam waar normaliter Devin O’Brien staat. Zoals de zangeres altijd aangeeft, er staan altijd weer verschillende mensen naast haar die steeds weer iets toevoegen aan haar act. Deze act begon met het vlotte ‘Ohio’ en dat werd gevolg door het krachtige ‘Had Ten Dollaz’. Puike rock met de nodige grunge en dat klapte vrolijk door in ‘That’s Not My Real Life’. De zangeres lijkt nog wat bedeesd gezien haar vooruitgesnelde reputatie, maar komt gedurende het optreden steeds meer los. Regelmatig verdronk haar zang een beetje in een scheurende gitaar, maar dat mocht niet deren. Creevy werd ooit onder haar pseudoniem Clembutt als 15 jarige ontdekt via video’s op sociale media en was nog in haar tiener jaren met Cherry Glazerr een indiester in wording. Met ‘Stuffed & Ready’ presenteert Cherry Glazerr nu een heel persoonlijk album. In de voorganger ‘Apocalipstick’ toonde ze zich een shreddende gitariste met zelfvertrouwen op een album vol met krachtige indie rock. Op het nieuwe album, waarmee ze in de pers onder andere wordt vergeleken met Pip Blom en Dream Wife, is ze veel meer zoekende naar haar gevoelens. Het zelfverzekerde is weg, maar het onderzoek van wat haar drijft en waarom maakt het misschien nog wel mooier. Het is jammer dat de zangeres hier verder niet over verteld. Op de setlist staan keurig aangegeven wanneer ze wat moet vertellen, maar dat blijft minimaal. Het houdt het tempo wel in de show en hoewel het aanvankelijk even niet zo spontaan aandoet, krijgt het die spontaniteit al snel toch te pakken in ‘Self-Explained’ en worden de bewegingen op het podium van de zangeres groter en uitgesprokener. Mooie nummers als ‘Trash People’, ‘Juicy Socks’ en vooral ‘Grilled Cheese’ vormen de inleiding tot een sterk middendeel van het concert als er inmiddels wordt meegedanst voor het podium en meegedeind in de rest van de zaal. ieder nummer wordt op de achtergrond via een projectie voorzien van bijpassende beelden. Dat werkt goed, hoewel het regelmatig toch de aandacht van de band wegtrekt. Het energie niveau gaat nog verder omhoog en nu blijkt ook waarom er zoveel ruimte is rondom Creevy als ze heen en weer banjert en flink haar lokken laat schudden in weer een ijzersterke gitaarstuk. Heel af en toe is er even een adempauze, zoals het begin van ‘Teenage Girl’, maar dat nooit een heel liedje. Prachtig zijn dan ‘Distressor’ en het speels openende ‘Daddi’ voor een zeer robuust einde aan de show komt met onder andere ‘Stupid Fish’ en ‘Apocalipstick’. Een toegift kan niet uitblijven. Tabor Allen is de eerste die terug keert, voor de bassiste en uiteindelijk de zangeres in twee ingetogen nummers ‘Time To Get Away’ en het prachtige ‘Told You I’d Be With The Guys’. Een sterke show van deze Californiërs.
Optredens, Festivals en Podia in het Noorden