EMMEN – In een volstrekt lege biblotheek zat Willem Wits in kleermaker zit zich voor te bereiden voor zijn optreden voor de Popronde Emmen, ondertussen honderduit vertellende over de via Facebook lopende campagne om hem als Stadsdichter van Amersfoort benoemd te krijgen. Een feit waar Wits wat gemengde gevoelens bij heeft. Een kwestie van vereerd zijn tegenover praktische bezwaren. Eer legde de inmiddels ex-Amersfoorter wel in met zijn optreden in de Bibliotheek. Wits combineert op prettige wijze cabaret met rock, chaos met sex en zelfpromotie met gevoeligheid dit alles opgevrolijkt met enige absurditeit. Het eerste liedje dat Wits bracht was typerend voor zijn stijl. ‘Papa’ gaat over zijn ongeboren kindje dat hij gaat verwekken zodra hij een moeder kan vinden, Een, aldus de artiest en potentieel papa in kwestie, moeilijke zoektocht, waar hij later ook in ‘De Leuke Meisjes Zijn Op’ op terug kwam. In het kader van fact checking levert een blik in de vriendenlijst van Wits toch op het oog voldoende leuke meisjes op. Een blik die vooral werd ingegeven door het lied ‘Al Mijn Vrienden Zijn Beroemd’ en inderdaad herkennen we namen als Pitou, Jelte Tuinstra en Rico Neeter als (semi) beroemd. Wits toerde met Herman van Veen en dat zijn optredens en ervaringen geweest die hij goed heeft gebruikt. Zijn liedjes hebben dat stukje cabaret in zich, qua teksten en opbouw. Ook in zijn benadering van het publiek is duidelijk de theater ervaring te merken. De Amsterdammer kan ook heel gevoelig en erg mooi zijn liedjes brengen. ‘Eva’, voor een overledene was prachtig. Met het voorlezen van een gedicht en later in het optreden een brief, onderschreef Wits de Stadsdichter gedachte en solliciteerde hij ook in Emmen naar deze positie, want waar kan je dat beter doen dan in de bibliotheek. Qua sound is Wits steviger. Hij combineert zijn liedjes met flinke rockinvloeden. Met wijnkist gitaar of electrische bas en een met de voeten bediende drum, weet hij ook hier te verrassen en vermaken. Hoogtepunt in het optreden was na ‘Eva’ het erg mooie en verstilde ‘Witte Dag’, Een prachtlied. Dat gevoelige moment werd weer bruut verbroken door de pornografisch dromen over zijn MILF ‘Buurvrouw’. Een jolige en vrolijke afsluiting dat nog wordt gevlgd door ‘Drumsolo’, Een liedje dat het publiek oproept om Wits te steunen via een like op facebook, het kopen van zijn album of het aannemen van de sticker die hij ronddeelde. Tijdens het liedje stort de Popronde vlag die met vele kilo’s plakband vlak voor het optreden aan de mur is bevestigd ter aarde, een passend slot.
Willem Wits combineert cabaret met rock
