MEPPEL – Nee, daar had Will Felt niet opgerekend. ’s Middags had de piepjonge Texaanse singersongwriter nog lekker van het bier in Clouso in Meppel geproefd. Kon best, want hij hoefde toch niet optreden, maar ’s avonds kreeg hij bij het Last Minute Hemelvaart Roots Festival in Clouso een gitaar in handen gedrukt van Daniel Payne die de ontluikende artiest mee heeft genomen naar Europa. Voeg daarbij de nodige positieve groepsdruk en aanmoedigingen en plots stond Will Felty een uitgebreidere set te spelen dan oorspronkelijk de bedoeling was. Hij werd, gelukkig voor de Texaan, figuurlijk voor de leeuwen geworpen en dat pakte goed uit, want hij had geen tijd om zich druk te maken en toonde zich een weliswaar wat onwennige podiumpersoonlijkheid die zich daar met humor ook wel weer wist uit te redden. De inspiratiebronnen van Will Felty zijn Townes van Sant en Bruce Springsteen en tussen zijn eigen werk door speelde hij eerbetonen aan zijn helden. Eerst was het Van Sant die met een puike uitvoering van diens ‘If I Needed You’ werd geëerd. Mooi gevoelig gebracht. Iets steviger kwam Felty uit de hoek met ‘Nebraska’ van Springsteen. Het meest interressant zijn uiteraard bij zo’n jong talent de eigen nummers en die lieten zich prima aanhoren. Het eerste eigen nummer ‘Robert and Mike’ was een mooi opgebouwde rustige song. In zijn liedjes die zeker iets Townes Van Santeske hebben blijft Felt dicht bij zijn eigen belevingswereld. Hij heeft een mooie intrigerende zangstem en weet zo zijn liedjes te brengen. Daarnaast is het een uitstekende gitarist die de gevoeligheid in zijn stem met zijn gitaarspel weet te accentueren. Prima gedaan. ‘Dirt’ was het tweede eigen nummer na Van Sant en daarmee maakte de jonge artiest dat je eigenlijk wilde dat hij Springsteen maar liet schieten om meer van dat eigen werk te laten horen. De nummers werden prima met een verhaal bij het publiek van betekenis voorzien, hoewel niet helemaal duidelijk was omdat de stilte Felty schrik aanjoeg of omdat hij gewoon een fijne verteller is. Waarschijnlijk een combinatie van beide, Zijn nieuwste nummer was ‘Hours’ waarmee hij afsloot en ook dit was prima. Daarna was het zaak om van het podium af te komen. Dat was nog niet zo eenvoudig als een grote groep je aankijkt en eigenlijk nog een liedje wil. Hakkelend verliet Felty dan toch het gebouw, eehh podium, Nee hij ging niet weg, maar ergens anders staan, niet op het podium, maar daar, ja daar. Tja, gratieus afscheid nemen van het publiek is ook een kunst. Desondanks de leeuwen overleefd en een prima indruk achtergelaten. Will Fetty dus, uit Lubbock Texas.
Will Felty wordt voor de leeuwen gegooid
