GRONINGEN – Pril en erg veelbelovend. The Cherees presenteerden zich aan hun thuis publiek met een optreden in Vera in Groningen. De nieuwe Groninger heeft veel in huis, maar moet ook nog een aantal flinke stappen maken. Bekende Groninger gezichten in deze band, zoals gitarist en zanger Arnold Nieborg, van onder andere The Monroes, The Sweeter Sins, The Obama’s en nog tig bandjes, vaak met een 60 rock of Americana achtergrond. Bassiste en zangeres Miss Fiona Jane van Gelder kennen we van de Boogie Chillers, drummer Arnoud Herder komt van Daisy and the Jitterbugs en eveneens The Monroes, terwijl nieuwste bandlid Moniek Steenbergen op keys vooral als Vera fotograaf bekendheid genoot, maar nu als muzikant de andere kant van de lens op zocht. The Cherees gingen direct lekker stevig er in met een jaren 80 New Waveachtige sound, met soms wat invloeden van de surfrock, shoegaze of psychedelica. Een mooi uitgangspunt. ‘Everything I Want’ was een prima opening en fijne kennismaking. Wat direct opviel was dat de gitaar van Nieborg erg dominant was en daardoor zijn collega’s wat overstemde gedurende het hele concert. Naast eigen werk, vaak door Nieborg gesigneerd, speelde de band ook een aantal fijne covers zoals van A Place To Bury Strangers het nummer ‘Alone’ dat tweestemmig werd gezongen. Zowel Nieborg als Van Gelder hebben prima stemmen, maar samen heeft het niet de kracht die het duo wel toonde op de momenten dat er voor verschillende zanglijnen werd gekozen. Ook maakte de enorme hoeveelheid galm op de microfoon het compleet onverstaanbaar in de zang en in de aankondigingen. Gelijk nog maar even een zeurpunt. Moniek Steenbergen speelde veel nummers met één hand en deed dat prima. Haar andere hand hing op die momenten werkloos in haar schoot en dat werd nogal een dingetje voor de humoristen in de zaal. Het lijkt een stuk dynamischer als ze deze hand op haar instrument laat rusten. ‘Rain’ was ook een tweestemmig nummer, maar werd erg mooi op het moment dat de stemmen van beide zangers van de band hun eigen weg kozen en ‘Violet’ was absoluut prachtig. Prachtig is ook de kwalificatie voor ‘Sugar’ waarin de zware keyboard klanken van Moniek Steenbergen een intro vormden tot een prachtig nummer. Mooi gekozen was de Mac de Marco cover ‘Chamber of Reflection’. Nieborg was in het begin niet zo scheutig met aankondigingen, maar kwam allengs los en vertelde wat meer over de liedjes. Dat was bij flarden verstaanbaar zo volgden prima liedjes over de Hoornseplas was iets rustiger was en iets over David Bowie. Mooi was ‘Porn Porn Girl’ waarna de band eindigde met nogmaals een goed gekozen cover ‘Teenage Lust’ van The Jesus and Mary Chain. Het schuurpapier moet er her en der nog even over zaken nog even te polijsten, maar Groninger is zeker een interessante band rijker.
Veelbelovende The Cherees moeten stappen zetten
