EMMEN – Mooie toegankelijke liedjes en uitstekende zang zijn twee van de belangrijkste instrumenten die The New Poor inzetten om de gunst van hun publiek te veroveren. In Emmen bij het festival The Spy and The Butcher in zalencentrum Melody lukte dat uitstekend. Het was het tweede optreden voor Liza Dries en Abel de Kam deze dag, want ook in Veendam stonden ze geboekt. Een teken van de groeiende naam en faam. Dat is geen wonder. De muziek van het duo is zonder een allemansvriendje te worden voor een grote groep verschillende mensen zeer te waarderen. Alternatief genoeg voor deze groep en het ligt dermate goed in het gehoor dat ook een doorsnee publiek het kan waarderen. Het resulteerde in het winnen van de Martini Xl talenten jacht. Deze toegankelijkheid bleek al direct in het openingsnummers. Aanstekelijk en met name ‘Crow’, waarin Liza Dries de leadzang op zich nam was erg mooi. Het duo maakt gebruik van weinig middelen en weet daarmee toch magie te creëren. Een gitaar en twee stemmen zijn voldoende. Het titelnummer van hun onlangs verschenen EP ‘Nobody Cares About Age’ was daarna aan de beurt en kreeg een zeer intense en fraaie uitvoering. The New Poor waren in opperste concentratie. Het resulteerde wel in zeer serieuze gezichten op het podium en her en der een blik die kon doden als een festivalganger een deur opende. Het mocht het genieten niet beletten. Sterke individuele stemmen die ook uitermate goed bij elkaar passen. Prima songwriting met her en der ook een boodschap en Abel de Kam weet de weg op zijn gitaar. De introducties van de liedjes waren kort en puntig. Af en toe mag het verhaal van een lied nog best wat meer worden verteld, maar in het strakke festivalschema is het begrijpelijk dat de nadruk toch meer op spelen lag. Dat lukte prima. Via ‘754’ het prachtige rustige redelijk nieuwe nummer, kwam de eindsprint met ‘Hey Mary’ een erg sterk lied en het vrolijke ‘Perks of Being in Love’ was de uitzwaaier. The New Poor zijn uitermate goed op weg.
Optredens, Festivals en Podia in het Noorden