GRONINGEN – Traditionele folk, dan denk je te snel aan oudere heren en dames die in Ierse en Schotse pubs proberen door maar zo veel mogelijk te spelen de modernisering in de muziek buiten te houden. Gelukkig zijn er ook veel jongeren die gegrepen worden door de folk muziek van hun ouders en grootouders en daarmee aan de haal gaan, soms met heel verrassende resultaten en cross-overs andere keren door juist die traditie heel erg in ere te houden. Het Schotse Baile doet een beetje van beide. Op het oor traditioneel, maar her en der sijpelt de moderne muziek toch naar binnenin bijvoorbeeld de keuze van stukken. Het één hoeft het ander niet in de weg te staan. Baile was aangekondigd als met vier leden, maar slechts drie deden de voorverkening voor de toekomstige ferry tussen Schotland en de Eemshaven en met hun enthousiaste verhalen over het publiek en de ontvangst bij Peter en Leni zijn daar nachtelijke klopjes op de deur te verwachten van muzikantverstekelingen die na Brexit toch graag in Europa willen blijven spelen. Baile heeft Glasgow als basis, maar Cameron Sharp op diverse fluiten en de Scottisch Border Pipes, Callum Convoy op bodhrán en op gitaar Euan McLaughlin komen uit heel Schotland en brengen de muzikale traditie van dat onderdeel van het Britse rijk, even als het verwante Ierse deel tot leven. Alle drie zeer goede en gelouterde muzikanten, ondanks dat ze nog slechts 20 zijn. Het concert bij Peter en Leni in Steendam begon vlot en aansprekend met ´Break Your Bass Drone Again´ in een eigen arrangement van Baile van dit nummer van Ross Ainslie. Na die lekkere vlotte opening vooral mooie combinaties van verschillende folkcomposities zoals het hierna volgende lieflijke ´I Ne´er Shall Wean Her´ and de bozige traditional ´Pull The Knife and Stick it in Again´ gevolgd door de combinatie ´The Road to Loch nam Bairneas´ van Allan MacDonald en de traditional ´Up da Stroods´. Als snel werden aan aantal dingen zichtbaar. Deze combinaties waren steevast van rustig naar snel, daarin kan de band nog wat verrassender worden. De instrumentale nummers kregen steeds een degelijke en inhoudelijke introductie, maar de gave van het verhaal moet zich nog verder ontwikkelen. Nu bleef het vaak bij het opsommen van de nummers met nu en dan een beetje extra informatie, maar echt met een mooi verhaal de verwachtingen en betrokkenheid bij wat gaat komen aanwakkeren dat is een element dat bij de voornaamste sprekers Cameron Sharp en Euan McLaughlin nog moet groeien. Een meer substantieel probleem bij Baile is dat te vaak een duo was en daarmee doet Baile zich echt te kort. In veel nummers waren het Cameron Sharp en Euan McLaughlin die speelden en zat Callum Convoy er voor spek en bonen bij. In meerdere opzichten was dat jammer in de eerste plaats omdat de nummers waarin zijn bodhrán klonk gewoonweg beter waren. De bodhrán is een prachtig expressief instrument dat een aards fundament legde voor de andere instrumenten en de sound verrijkte. Ander aspect is dat een werkloze muzikant op het podium onbedoeld en vaak ongemerkt toch veel aandacht trekt met verzitten, spelen met zijn drumstok of voor de vijfde keer zijn instrument checken. Op de knieën drumde hij al vaak de nummers mee, dus zo moeilijk moet het niet zijn om Convoy overal in mee te nemen. Hoogtepunten in de eerste set waren ´Tonques of Kali´ met de Scottish Border Pipes in een compositie die oorspronkelijk een combinatie was van electronica en folk van Martyn Bennett en de combinatie ´Pierro´s / Fergus MacLeod´ van Euan McLaughlin en Callum Convoy. Deze lijn werd in de tweede set voortgezet die begon met onder andere de ‘Broski’ van Cameron Sharp. Prachtige eigen nummers, zoals ‘Magpie’s Tree’ en ‘Soupy’s’ van McLaughlin en ‘Mum’s Know Best’ van Sharp die ze combineerden met heerlijke interpretaties van andermans werk zoals de traditional ‘Boys of Bulvanich’. Het mooist van allemaal was echter het toegift. Even werd het traditionele los gelaten met onder andere de reel ‘Bulgarian Red’ met duidelijke gipsy en Balkan invloeden. Een avond vol muzikaliteit met prachtige instrumentale folk. Het is te hopen dat Baile het traditionele weet te behouden, maar dat op respectvolle wijze met hun eigen interpretaties weet te moderniseren, zoals bijvoorbeeld in Oost-Europa momenteel erg veel gebeurd met fantastische resultaten. Nu was het al een heerlijk concert met begaafde muzikanten.
Traditionele folk leeft bij het Schotse Baile
