GRONINGEN – De IJslander Svavar Knútur is een blijmoedig mens. Dat zou je niet zeggen als de troubadour zijn zwaarmoedige liedjes inzet, maar zijn uitstraling verraad hem. Met ‘Vetrarsól’ en ‘Undir Birkitré’ zet hij in een trio liedjes vol ‘Weltschmerz’ dat hij afsluit met ‘Wanderlust’. Vooral ‘Undir Birkitré’ is erg mooi, helemaal omdat Knútur er in slaagt de wind van zijn IJslandse thuis te reproduceren met geblaas en gefluit. Svavar Knútur blijkt een prachtige zanger die zichzelf uitstekend weet te begeleiden met gitaar en ieder liedje weer dat contact met het publiek zoekt en ze laat meezingen. Hij legt uit dat hij het publiek graag blij de deur weer uitstuurt en dus met een set opbouw werkt die toewerkt naar de vrolijke liedjes. Dat lukt, maar bij deze gelegenheid en in de korte periode die hem is gegund bij de Excelsior showcase, zijn het vooral de verhalen die blij maken. Minstens net zoveel tijd besteed Knútur aan verhalen vertellen als liedjes zingen. Vrolijke verhalen over hoe je in en bejaarden tehuis, waar hij vaak thuis optreedt, kunt zien wie vroeger de zangers waren en wie de sporters. De sporters, zo onthult Knútur, praten na over het concert, de zangers gaan genieten van sex. Hilarisch is het verhaal van zijn optreden tijdens een schaakkampioenschap. Een zaal vol schakers beschouwd hem al een overbodig op onthoudt voor de eerste set, totdat hij vertelt dat meezingen de hersens stimuleert. Dat trekt de aandacht, voor even, maar levert hem wel een brief op van een Roemeense schaakster die prompt na zijn optreden haar eerste internationale match won. Zo rollen de verhalen door Brouwerij Martinus en komt Knútur tot vijf liedjes slechts. Me het gevoelige ‘The Curtain’ en het vrolijke ‘Girl from Vancouver’, waarvoor hij de gitaar verruilt voor de ukelele, sluit hij af. Een entertainer, die wellicht best nog even een verhaaltje minder en een liedje meer had mogen doen, maar desalnietemin voor een verrassend en mooi optreden zorgde.
Svavar Knútur vertelt
