VILNIUS – Giedrė is een typische meisjes naam uit Litouwen. Het heeft verschillende betekenissen. Helder en vrolijk, maar ook zang en melodie en aan de draagster van de naam worden worden eigenschappen als een sterke connectie met muziek, harmonie en creativiteit toegeschreven. Ouders geven deze naam als ze echt wat willen zeggen over hun nakomelinge. Giedrė Nalivaikaite heeft dus een naam die geweldig past bij haar roeping. Samen met Adomas Koreniukas vormt ze het duo Superkoloritas. Het stel uit Vilnius is één van de eerste acts die is aangekondigd voor Eurosonic / Noorderslag, maar wie niet zolang wil wachten kan op 4 oktober al terecht in Vera in Groningen, waar op het festival VIKENDICA de duo alvast de teen in het Groninger badwater wordt gestoken. Eurosonic weet over het duo te melden: “Superkoloritas creëert melodieën gekleurd door luchtige beachpop en heerlijke ruimtevaart-nostalgie. Het vrolijke duo Giedrė en Adomas uit Vilnius, Litouwen, deelt een gemeenschappelijke liefde voor oude surf, Latijnse tropicalia, dynamische disco en Afrikaanse roots en keert thematisch terug naar hun Baltische kusten. Ze kruiden hun sprankelende synth-tonen met poëtische Litouwse teksten geïnspireerd door hits uit de Litouwse gouden eeuw van pop van de sixties tot de eighties.”
Giedrė Nalivaikaite en Adomas Koreniukas schuilen voor de regen in een kil Vilnius, waar de thermometer zijn best doen om in ieder geval de tien graden aan te tikken. De zomer is inmiddels een vervliedende herinnering. Juist een reden om op VIKENDICA of ESNS Superkoloritas te gaan bekijken en beluisteren weet het duo. “Laten we het erover eens zijn dat dit weer en helemaal als het midden januari is”, lacht Adomas Koreniukas, “de tijd is waarin de meesten van ons graag een mooie, warme, zonovergoten dag aan de kust willen doorbrengen, rustig naar de meeuwen luisterend en je lichaam voelen ontspannen in de zon. Dat is precies wat we de luisteraars proberen over te brengen: een gelukkige gemoedstoestand, een korte ontsnapping aan de realiteit, een warme droom, een opgewekte glimlach en een interessante romantische ontmoeting.”
Dampende koffie verschijnt. Het gesprek komt op de eerste muzikale stapjes van het duo. “De eerste muzikale herinneringen die ik meedraag zijn de slaapliedjes van mijn moeder,” vertelt Giedrė Nalivaikaite met enige vertedering. “Ik herinner me nog alle melodieën en teksten die ze voor me zong. Muziek was min of meer altijd een deel van mijn leven. Mijn hele kindertijd danste, zong en deed ik thuis freestyle poëzie-optredens voor het gezin en het gezin steunde die creativiteit altijd. Ik denk dat ik geluk heb, want niet iedereen krijgt deze steun”, lacht ze om dan serieus te vervolgen over als we het hebben over muziek als beroep: “Nou, er is mij altijd verteld dat het geen serieuze carrière is, dus ik kan er maar beter over nadenken. Ik studeerde dus kunstgeschiedenis, en in die tijd besefte ik dat ik mezelf moest creëren in plaats van over iemands kunst te praten. Ik denk dat mijn wens om muziek te maken groter was dan al mijn angsten.” Koreniukas knikt en valt in. “Ik studeerde economie en ik herinner me dat een van mijn professoren tegen me zei: “Er zou zeker iets moeten zijn waar je veel beter in bent dan economie” en op dat moment dacht ik: MUZIEK! Het kostte nog steeds veel moeite en een mentale strijd om eindelijk met muziek bezig te kunnen zijn, maar ik ben blij dat ik het heb geprobeerd, vooral op de momenten dat het zo natuurlijk voelt om op het podium te staan en mensen vreugde te brengen.”
“Adomas en ik kenden elkaar al heel lang,” pakt Nalivaikate het weer over op het moment dat Superkoloritas ter sprake komt. “We deelden zelfs een studio met onze andere bands, maar samen een band was niet echt een optie totdat…”, laat ze een stilte vallen, “we samen een koppel werden en Covid toesloeg. De wereld ging even dicht en wij dachten: als we samen thuis zitten, waarom zouden we dan niet samen spelen?” De manlijke helft van het duo gaat dan dieper op de sound van beide in: “Giedre en ik hielden altijd van veel verschillende muziekgenres en zochten altijd naar iets meer, iets nieuws. Het is voor ons niet moeilijk om geobsedeerd te raken door bijvoorbeeld lap steel muziek, maar na een paar maanden hebben we alweer een andere passie om gek op te zijn. Onze muziek wordt en zal beïnvloed worden door een constante nieuwsgierigheid naar iets interessants dat ons aanspreekt. Maar het is niet alleen bij zulke muziek, er is een zich voortdurend ontwikkelende relatie die je hebt met jezelf, met elkaar, met andere mensen. Het gaat altijd om het aanscherpen van je gevoeligheid voor de wereld om je heen, waardoor je mooie dingen kunt creëren.”
We vragen het duo omdat nog wat meer concreet te maken en ons door het songwritingproces mee te nemen. “In het begin schreven we alleen over de kust, romantiek en alle mooie, heldere, ontspannende dingen”, vertelt Giedré, “omdat er al teveel negatieve informatie rondgaat. De laatste tijd begin ik het gevoel te krijgen dat ik nog wat berichten wil achterlaten, waaronder eenzaamheid, liefdesverdriet en zelfs de opwarming van de aarde. Meestal zijn het wij allebei die de teksten schrijven, en dan delen en dragen we bij aan elkaars woorden. Ik hou echt van de manier waarop Adomas denkt en teksten schrijft!” Adomas gaat daar op verder “Ik beschouw mezelf meer als een vragende persoon dan als iemand die werkelijk gelooft dat hij ‘de weg der dingen’,” onderstreept hij met een groot gebaar, “kent. Onderwerpen die voor mij dus vanzelfsprekender zijn, zijn eerder emotioneel dan rationeel, zoals het proberen de emotie van ontzag te beschrijven als je op zomeravond naar de sterren kijkt. Of proberen te onthouden dat de meeste voor de hand liggende dingen die we als vanzelfsprekend beschouwen behoorlijk wonderbaarlijk zijn, zoals het bestaan van jezelf, of dromen, of de mogelijkheid om een vliegtuig te nemen, het is overal magisch, maar toch redelijk goed verborgen”, grijnst hij.
De inspiratie voor de sound wordt gevonden in de gezamenlijke liefde voor oude surf, Latin tropicalia, Italo disco en Afrikaanse muziek gecombineerd met een Litouwse achtergrond. “Het is zo leuk om dingen te mixen die nog nooit eerder samen zijn geweest! Je schrijft bijvoorbeeld Litouwse poëtische teksten op iets dat lijkt op oude Afrikaanse popmelodieën. En BINGO”, springt Giedrė Nalivaikaite enthousiast op, “een tijdmachine, die een verbinding maakt die nog nooit eerder is verbonden!” De liedjes zijn in het Litouws, is dat een probleem om de boodschap van de liedjes te delen met een Europees publiek is de volgende vraag. “Ja”, klinkt het nadenkend, “het is altijd enger om te zingen voor mensen die niet begrijpen wat je zingt. Zullen ze de boodschap begrijpen??! Aan de andere kant trad Superkoloritas al op in Spanje, Slovenië, Duitsland, Estland, Polen en Letland en het publiek kreeg er telkens de sfeer helemaal van mee. Liefde en muziek zijn universele talen”, glundert het Superkoloritas lid.
“Natuurlijk zijn de plek waar je woont en de mensen om je heen de grootste invloeden, vooral als je jong bent” komt het gesprek op Vilnius en diens muziekscene en hoe dat beide beïnvloed. “Vilnius heeft een rijke en kleurrijke muziekscene, maar niet genoeg zon. Tegenwoordig draait het dus allemaal om jazz, rock en experimentele muziek. Wat Superkoloritas betreft, denk ik dat je meer een essentie van de kust in onze muziek kunt horen. Het past gewoon niet bij de sfeer van Vilnius. Hoe dan ook, wij geloven nog steeds dat anders zijn een goede zaak is. Misschien hebben we onze vorige levens doorgebracht in de Rivièra of in tropische dorpen?”
“Er was een tijd in mijn leven dat ik accordeon speelde terwijl ik op een eenwieler reed en deelnam aan de Peru Got Talent TV-show”, grijnst Adomas Koreniukas als het gaat over wat het publiek moet weten om de muziek van Superkoloritas goed te doorgronden. Zijn partner vult aan “We proberen het helder en hoopvol te houden. Het maakt niet uit of het ons leven is of slechts een lied, dit is onze aanpak en het helpt enorm bij het doorbrengen van tijd op deze planeet Aarde.”
Terug naar praktische zaken Het album ‘Debiutas’ werd recent uitgebracht en is opvolger van ‘Tonai Fonams KUR TU?’ Er zijn inmiddels plannen voor nieuw werk. “Deze herfst en winter zullen we in de studio doorbrengen met het schrijven van nieuwe nummers en het opnemen van een nieuwe EP! Op dit moment hebben we het gevoel dat we meer dansbare, met disco doordrenkte nummers willen creëren. Deze nummers zullen de eerste nummers zijn die we gaan opnemen en produceren met de hulp van Tallin Based Selektor Studio, dus we kijken er erg naar uit.”
We eindigen een beetje waar we begonnen zijn, optreden, VIKENDICA en Eurosonic / Noorderslag. Adomas Koreniukas gaat er goed voor zitten. “Als we aan een live optreden denken, proberen we er iets heel vermakelijks en ook een muzikale ervaring van te maken. Aan de andere kant zijn we maar met zijn tweeën, dus we proberen veel muzikale functies tegelijk te bestrijken. We zingen allebei het grootste deel van de tijd en bespelen tegelijkertijd instrumenten. We hebben ook enkele choreografische elementen toegevoegd om de show op te fleuren. Uiteindelijk gaat het erom de zonneschijnenergie van onze muziek over te brengen en deze te delen met mensen die in directe verbinding staan. Wij zijn erg blij om deel te kunnen nemen aan ESNS. Ons doel is om mensen te vinden die ons optreden interessant vinden en zich kunnen vinden in onze muziek en energie. We zouden heel graag een openingsband voor iemand willen worden.” Hij ginnegapt: “We zijn maar met zijn tweeën dus we zijn makkelijk mee te nemen.” Dan weer serieus: “of een uitnodiging krijgen om deel te nemen aan een internationaal festival, zoals nu VIKENDICA. Aan de andere kant geloven wij in het natuurlijke tempo van de dingen die moeten gebeuren wanneer ze moeten gebeuren. Omdat het een beetje voelt alsof dit het moment is. Al met al is ESNS ook een geweldige plek om de nieuwe muziektrends te voelen en inspiratie op te doen van andere geweldige artiesten. We kijken er niet alleen naar uit om gezien te worden, maar ook om te luisteren, kijken en geïnspireerd te raken.” Ze weten waar ze over praten. Beide zijn ESNS alumni. ”Oh, eigenlijk hebben we allebei eerder deelgenomen aan ESNS met onze andere projecten. Ik online met shishi tijdens Covid en Adomas live in Groningen met Planeta Polar. Voor ons wordt dit dus de derde keer. Zoals mensen zeggen: de derde keer liegt nooit, het zal zeker de beste zijn!” sluit Giedrė Nalivaikaite het gesprek met die zonnige lach die zo bij de muziek van Superkoloritas hoort af.