AMEN – Plotsklaps staat Amelia Curran met haar album ‘They Promised you Mercy’ midden in de spotlights. Haar album krijgt unaniem lovende kritieken, staat in alle mogelijke country lijstje en duwde Curran plots naar de hoogste regionen van de folk en country. Met de nodige verwachtingen werd ze dus ontvangen in De Amer en met die verwachtingen had Curran het even moeilijk. Wat schuchter en ongemakkelijk stond ze in haar eentje op het podium om met ‘Julia’ het concert te openen. Het duurde even voor ze zichzelf terug vond. Geen wonder, met al deze belangstelling en verwachtingen. ‘I’m getting there”, becommentarieerde Curran haar eigen gemoedstoestand halverwege de eerste set. Tegen het eind van de eerste set nam de Canadese zangeres dan eindelijk het commando over de zaal over en begon ze te boeien met haar liedjes. Vooral het begin van de tweede set was ijzersterk. “The Mistress”is een pakkend nummer over de strijd in jezelf en met het countryachtige ‘Wrecking Ball’ kreeg dat een mooi vervolg en nam Curran de zaal op sleeptouw naar een prachtig ‘200 Miles’ Curran bewees zichzelf als componiste en zangeres. Haar liedjes zijn sterk en hebben diepte en haar stem is mooi. Muzikaal zou het nog wat verrijking kunnen hebben, want het is nu eenmaal een hele klus om alleen met een akoestische gitaar twee uur lang te blijven boeien. Wellicht zou een begeleider uit haar band hier een verrijking zijn bij een volgende tour. Nu bleef het af en toe iets te monotoon in de muzikale begeleiding. De opzet van De Amer met drie korte sets werkte duidelijk in het voordeel van Curran. Ook in haar voordeel werkte haar persoonlijkheid. Open en ontwapenend stond ze op het podium,ook toen ze haar schuchterheid had afgeworpen. Met soms grappige, soms sobere en soms verhaaltjes die nergens na toegingen introduceerde ze haar liedjes. Curran is een aanwinst. Ze wordt regelmatig vergeleken met die andere Canadees met trieste liedjes Leonard Cohen. Als eerbetoon aan hem en om haar schatplichtigheid kracht bij te zetten speelde ze de hele middag slechts één cover. Als toegift een Cohen song en dat onderstreepte alleen maar de muzikale verwantschap tussen beide.
Succes verrast Amelia Curran
