Loading...
Recensies 2017

Roos Galjaard & Sebastiaan Wiering passen bij elkaar

GRONINGEN – De één is een vrouw, de ander een man. De één zit, de ander staat. De één heeft een heldere stem, de ander een meer heze gruizige. De één speelt gitaar, de ander cello. Beide hebben wel hun domicilie in Groningen en beide passen muzikaal uitstekend bij elkaar. In Lola in Groningen bewees het duo Roos Galjaard en Sebastiaan Wiering dat ze complementair zijn aan elkaar en dat geeft het muzikale koppel een mooie gelaagdheid in hun spel en zang. Het uitnodigende ‘Dance Along’ was een fijne rustige opening. Een gevoelig nummer met direct de mooie heldere zang van Galjaard die haar verhaal weet te vertellen in samenspraak met het fijne cello geluid van Wiering. Dat past als een bus. Met ‘Tattoo City’ werd het tempo opgevoerd. Het nummer was ook een stukje steviger dan het opneningsnummer en zo voerden Galjaard & Wiering je mee hun wereld in. Dat deed Roos Galjaard ook met de introducties van haar nummers die mooi een extra kader toevoegden aan de liedjes. Een voorbeeld hiervan was ‘Something New’ over hoe iemand die strijd voor zijn idealen soms een hoop rotzooi over zich heen krijgt en we misschien ook wat verdraagzamer moeten zijn. Een mooi gevoelig nieuw lied. Ook een lied met zo’n mooi kader was ‘My Brother’. Een erg persoonlijk lied voor Galjaard, want het gaat over een broer die zij voor een belangrijk deel moest opvoeden als een zoon. Een relatie met lagen en complicaties, maar ook duidelijk met veel liefde dat Galjaard uitstekend wist over te brengen in dit lied dat jaren in haar hoofd za te wachten tot de tijd rijp was. Prachtig gebracht en ook één van die liedjes waarin de stem van Sebastiaan Wiering met zijn zang een fraaie tegenhang en aanvulling vormde. Het is zo’n combinatie van stemmen waarvan je op voorhand denkt dat het nooit gaat werken, maar in praktijk juist voortreffelijk samengaat. Het duo had de setlist mooi afgestemd met vlottere liedjes die werden gevolgd door meer gevoelig werk en daarbij veel nummers van hun laatste album ‘Many Hours Still to Come’ zoals ‘Nothing Matters’. Het slotakkoord was voor het oudere werk van Galjaard. Eerst ‘Boy’, een erg mooi en vlot nummer van haar tijd in ‘Gather Roses’ dat inmiddels in een Galjaard & Wiering uitvoering op het podium wordt gebracht en tenslotte het even toepasselijke ‘Into The Night’ van haar solo album ‘I am Water’. Roos Galjaard en Sebastiaan Wiering zijn samen een prima en boeiende combinatie met een keur aan mooi werk. Hadden we al opgemerkt dat de één een baard heeft en de ander niet?